Boşanmış anne babalar ve çocukları

"Çocuğuma babalık mı yaptı ki görmesine müsaade edeyim?”

“Başka kadınlarla gezip tozarken, kazandıklarını onlara yedirirken hiç aklına gelmiyordu çocukları ama…”

“Hele bitsin şu mahkeme ölsem göstermem bir daha kızımı babasına…”

“Onun gibisinden ana mı olur, velayet mutlaka bende olmalı, çocuklarım o kadının yanında büyümemeli…”

Bu ve buna benzer cümleler öyle tanıdık ve öyle kolay söyleniyor ki…

Karı koca boşanmaya kalkınca, yani sıra kozları paylaşmaya gelince, çocuklar da paylaşılacak kozların arasında alıveriyorlar yerlerini...

En çok korunması gereken, canımızın parçası olan çocuklarımız kendi hırs ve intikam planlarımıza dâhil oluveriyorlar.

unutuyoruz onların anne ve babalarını seçme şanslarının olmadığını.

Aklımıza gelmiyor anne ve babalarımızın yerine hiçbir zaman kimseyi koyamayacağımız gerçeği ve bu gerçeğin çocuklarımız için de değişmez olduğu.

Hepsinden önce bir zamanlar o adamı ya da kadını ne çok sevdiğimizi, bir anımızı bile ayrı geçirmek istemeyip evlenme kararı aldığımızı ve mutlu olmak için evlendiğimizi, geçen zaman içerisinde beklentilerimizin gerçekleşmediğini ve katlanılmaz bir ortak yaşamı sonlandırmak yani yine mutlu olmak için boşandığımızı düşünemiyoruz.

Evliliklerde boşanmaya yol açacak kusur genellikle tek taraflı olmuyor. Boşanma sebebi her ne olursa olsun ve dava sonunda çocukların velayetini eşlerden hangisi alırsa alsın, velayeti alan taraf diğer ebeveynle görüşmeleri engelleyerek sadece çocuklarda telafisi zor zararlar oluşmasına sebep oluyor. Bu durumda yapılacak şey çocuğun yerine kendinizi koyup onun gibi düşünüp hissetmeye çalışmak olabilir. Fakat başarılı olunamıyorsa profesyonel yardım almaktan kaçınılmamalı.

Sıkça hatırlamalıyız ki hayat bizlere tek kullanımlık sunulmuş. Dünyayı birbirimize dar etmeye uğraşarak geçirecek kadar çok ve değersiz değil elimizdeki zaman. Ve daha da sıkça hatırlamalıyız ki çocuklarımızın her bir hücresindeki 46 kromozomun 23 ü anneden ise diğer 23 ü de babadan…

Onlara sormadan dünyaya gelişlerine vesile olduğumuz çocuklarımızın bizleri ebeveyn olarak seçme şansı bile yokken annesinden ya da babasından mahrum bırakmak gibi bir hakkımızın asla olamayacağını unutmayalım.