Boşizmin önlenemez yükselişi

Hiç bir düşünceye- hiççiliğe bile- ilgi göstermeyen, aslında düşünme eyleminin kendisine karşı olan kişiler için kullandığımız uyduruk bir terimdi boşizm.Kendilerine verilmiş sınırlar ve kalıplar arasında yaşayıp, ölen kişilerdi bunlar. Ayakta kalmak ve yönlerini bulmak için yalnızca beyinciklerini kullandıklarından neredeyse hiç kullanılmamış beyinlerini toprağa götürüyorlardı.

O yıllarda birbirine karşı olan ve birbirleriyle kıyasıya çarpışan bir sürü akım vardı. Herkes kendi düşüncesini daha güçlü savunabilmek için durmadan araştırıp, okurdu. Kitaplar, gazeteler, dergiler çok satılıyordu. Tüm dünya- bağlı olarak da ülkemiz- yeni düşüncelerin yarattığı yeni umutlarla çalkalanıyordu. Sabırsızlık, yeterince sindirememek ve düşünceleri olgunlaştıramamak nedeniyle kafalar karışıktı. Yalnızca boşistler hiçbirşeye bulaşmadan sakince duruyorlardı. Onların bu duruşlarına bakıp, gülüyorduk.

12 Eylül darbesi tüm toplumun üstünden buldozer gibi geçtiğinde yalnızca boşistler ayakta kalmıştı. Çünkü sistemin istediği insan tipi onlardı. Faşistler, komünistler, goşistler, Maocular, Leninciler ateşlere atılıyor; kaynar sularda kaynatılıyordu. Yalnızca boşistler baş tacı edilip, yüceltiliyordu. Boşist olmak en büyük başarıydı doğrusu. Analar babalar çocuklarına boşist olmayı öneriyorlardı. Tüm kurum ve kuruluşlar boşizmi destekliyordu. Bu şans ve olanaklarla donanan boşizm gelişip, yaygınlaştı.

Artık boşist olmayana bir garip bakılıyor. Bazılarının yeniden kitap ve gazete okuma uğraşına kapılmaları; bu çabalarını çevrelerine de bulaştırma girişimleri asla hoş karşılanmıyor ve taraftar bulmuyor. Toplum bir sosyal güvenlik simidi gibi boşizme sarılmış, bırakmıyor. Yaşamanın ve ayakta kalışın sırrı bu demek ki: Araştırmamak, soruşturmamak, okumamamak, bakmamak, görmemek...

Bazılarımız da bilimin , aydınlanmanın doğrularına takılıp kalmışlar, '' bağır, bağır '' bağırıyorlar. Şükürler olsun ki kimse duymuyor onları. Herkes burnunun dikine koşuyor ırmağın ötesine geçmek için. Boğulanlara, parçalananlara, geride kalanlara, timsahlarla savaşanlara aldıran yok! Önemli olan sürünün sezişi ve içgüdüsel gidişidir.

Boşizm tüm yaşam alanlarımıza sızıp yerleşmiş durumdadır artık. Her şeyi yedirip, yutturabilirsiniz sürümüze. Yeni bir atılım için kimse heveslenmesin. Daha 100 yıl böyle gidecekmiş. İç ve dış dinamiklerin istediğiymiş bu: boşizm gittikçe yayılıp, genişletilecekmiş.