Boşvermek

BOŞ VERMEK...
1 Aralık 2013, 11:48

Ne çok biriktirdiğimiz duygular var içimizde... Sanki tavan arasına atar gibi atmışız bir çok şeyleri... Bazen özlemle bakmak istemişiz, bazende temizlik zamanı deyip atmışız. Çoğu zaman, yaşadığımız olayların bizde bıraktığı etkileri hiçe saymak adına boş ver demişiz. Umursamak istememiş unutmak istemişiz.

Bazen de önemsiz gördüğümüz duyguları atmışız bir kenara...

Önemli olup da, biz önemsizleştirmişiz. Gözümüz görmek istememiştir bazı şeyleri... Yok olup gitmesine izin vermişizdir. Zaman geçtikçe sanıyor ki insan, bir daha karşısına çıkmayacak yada bizi bir daha yakalamayacak. Çıkıyor oysa, hemde sizin boşverdiğiniz kadarının iki katına sahip değerlerle... Bazılarına, içinde kalan en acı haliyle gösteriyor kendini... Ve sizin için aslında nasılda önemli olduğunu gözünüzün içine sokar gibi...

Boşvermişliğin en kötü halini duyabiliyor insan... Hayatınızın en önemli dönüm noktası olabiliyor o boşvermişlikler!

Yaşarken, karşılaştığınız olayların silsilesinde hemen hemen herkes de olan bir "aman boşver" lafı vardır. Hatta "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" da deriz. Oysa güngelir o yılanlar öyle bir büyür ki sizi yutar da haberiniz bile olmaz.

Genelde yaşamımızın siyasi odaklarında yaşam tarzımızda ve sosyal yaşam denilen ortamlarda bunu daha çok hissederiz.Uyum içinde olamayan toplumlardaki,bir çok oluşuma, "neden tepki göstermedim" diyerek kendisine kızabilir insan. Tüm kabahat işte tamda bu sözün içeriğinde yer alır! Diğer "boşvermişliklerin" önemi kişiye göre değişse de, bu sosyal toplum yaşam tarzının insanlara getirdiği zorunluklar, herkesin üzerinde, aynı zorlukların yaşanmasına sebep olur.

Düşünce tarzıyla, yaşam tarzının farklı olduğu toplumlar, en büyük sıkıntıyı yaşayan toplumlardır!

Bana göre en tehlikeli "boş vermişlik"te budur!

Yaşadığın ortamda, senin her şeyini etkileyen işte bu "boşver" tarzı düşüncelerdir. Ama bunun duyarlılığını, bıçak kemiğe dayanmadan bilemez kişi...

"Boş vere boş vere bu hale geldik" demekte "güleriz ağlanacak halimize benzetmesi oluyor artık...

Önemsiz gibi görünen bu düşünce tarzı, en tehlikeli düşünce şeklidir aslında... Toplumların eriyip gitmesine bile sebep olur. Farkına varmadan bir çok şeyin elinizden kayıp gitmesidir!

Ne duygu ve düşüncenize boşverin, ne de hayatınızı etkileyen herhangi bir oluşuma... Çünkü öyle zamanlar geliyor ki aslında onlar en çok farkedilmesi gereken unsur olabiliyor!

Geçip giden bir çok şeyin telafisi olmuyor ama yaşadığınız her saniye, size yeniden verilmiş bir kredidir!

Sonu varmış gibi görünse de tüm yaşadığımız oluşumların, aslında hiç bir şeyin "son" diyebileceğimiz bir sonu asla yoktur.

Yeter ki verilmeyecek şeylere "boşvermeyelim"

Aysen AYDIN