- Kategori
- Şiir
Bozgun

O bir yenik serçeydi sıkılınca ağlamaya çıkardı. sonra da çift çıkardık; kar yağardı, biz dinlemez, çıkardık! o kentte bütün sokaklar biz yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı, insanlar dar yapılmıştı, çıkardık!
………………Yılmaz Odabaşı…….
Bozgun
Yürüyorum bayatlayan günlerin esirliğinde
Şiir oluyor acı dilimin ucunda dönüp duran
Türkü oluyor bozguna uğramış yüreğimin telinde
Sarsıl
Vurul
Ölme
Hüznümün tanığıdır bu kentin kaldırımları
Vurulmuş bütün aşkların tanığı
Bozguna uğramış kahraman ömürlerin
Sarsıldın
Vuruldun
Ölmedin
Tanrılar orda değildi, her nerdeyseler
Uzaklara kaçıyor bütün özlemler korsan bir gemiyle
Yüreğime çıkıyor korsan gemilerin rotaları
Martılar simit atıyor korsan özlemlere
Gülümsüyor içimdeki çocuk, yüzüne iliştirip bozgunu
Yürü çocuk
Ömrün baş eğmez
…………
Yenildik;
Şimdi kim bilebilir zakkumun
O kekre tadını bizim kadar
Tenimize sinmiş sülfür kokusunu
Soluğumuzdaki cıvayı kim duyar
………Ahmet Telli…….
http://www.dailymotion.com/relevance/search/ahmet+telli/video/x7b8n0_ayk-bitti-ahmet-telli_music