Bu adam benim babam (2)

Eski bir Navayo atasözü ‘’Uyuyormuş gibi davranan bir insanı uyandıramayız, en iyisi ya gerçekten uyumak ya da gerçekten uyanmak.”

BU ADAM BENİM BABAM

Her gün telefonun acı bir haberle çalacağını düşünmekten bile korkar olmuştum, zamanın acımasızlaşıp geçmek tükenmek bilmediği hastane yolları ve dile kolay sekiz yıla yakın bir zaman verdiği mücadelenin, yılların verdiği yorgunluğa ardarda eklemeler yaptığı acı çektiği günlere inat sessizce ayrıldı aramızdan sevgili babam,

İşte bu adam benim babam diye başlayan yazıma ikinci ve son perdeyi bu kadar yakın bir zamanda yazacağımı düşünmemiştim.Hayat yolunda son sayfayı kapattırken bile hayatla inatlaşırcasına en büyük yalanını söyledi ’’Ben yaşayacağım merak etmeyin’’............

Çift okeyi hep saklardı ya cebinde ya gömleğinin kolunda, bu kez açık oynadı, okeyi saklamaya bile gerek duymadan...

Unutacağım ben de okey oynamayı, sensiz ne oyunun heyecanı olur ne keyif alırım, o bile seninle sevdiğim bir oyundu, ne zaman okey oynasam kırmamak adına arkadaşlarımı; sevmeyerek oynadığım taşların sesinden başımın ağrıdığı.

İtiraflarımda var sana hani her oyunda çift okeyin sende olduğuna inanamazdın, belkide çaktırmıyormuydun acaba sana has liderlik ruhundan ödün vermemek için. Şimdi itiraf ediyorum işte! Herkes taş çalıyordu seni mutlu etmek için sen bize oyun oynarken bizde sana oynadık. Bir anlasaydın bana nasıl kızardın, kızın da oldu babacığım oyunun içinde , sen çaktırmadan, görmenden korkarak taşların yerlerini değiştirip sende kalsın diye üç kişi mücadele ederken, yüzüne yansıyan gizlemeye çalıştığın gülümsemen seni ele veriyordu, taşlar sende.....

SEN NE YAPTIN ?

EN BÜYÜK OYUNUNU OYNADIN BİZE, KANDIRDIN .........

Hüzün karanlık bir yelken gibi, aydınlığa ve huzura dönüşebiliyormuş. Bunu öğreten kişi yine sevgili babam oldu. Bostancı sahilde onu kaybetmeden önce bir kez daha dolaşmak fırsatım oldu tek bir farkla, bu kez kolkola değildik sadece.Şimdi ise endişeleniyorum, sensiz olmaktan, seni bir daha göremeyecek olmaktan, güçsüzleştiğimi hissediyorum, yalnız kaldığımı. Ne kızım diyen sesin var artık ne başımı okşayan elin endişeleniyorum işte sensiz olmaktan, baba demeyi özleyeceğimi, sana seslenmek istediğimde senin beni duymayacağını biliyorum ve korkuyorum..

K...e zamanı geri getirmek mümkün olsa diyorum, yok yok diyorum sonra bir kez daha bu acılara katlanacağını düşündüğüm zaman vazgeçiyorum keşkelerden bile. Seni çok seviyorum baba, her zaman seveceğim birgün gelecek yanına gelmek için bende bir oyun oynarsam senin gibi o zaman geldiğinde beni orada bekleyeceksin biliyorum.
Hayata yenik düşmemek için, umutları olan bir adamın yarınlarını ertelemeye hiç vakti yoktu çünkü. Saati tersine çevirmenin vakti ise çoktan gelmişti mümkün olsaydı k...e. Keşkelerin hiç bir şeyi değiştirip geri getirmeyeceğini biliyor olsam ve bundan nefret etesem de senin için keşkelerim hep olacak babacığım, sihirli bir değnek değseydi bedenine ne olurdu, çaresizlik olmasaydı, sen ve senin gibi bu yolda mücadele eden diğerlerine de peri tozları serpilseydi seninle birlikte.

Ve son gün o kadar huzursuzum, bir şeylerin ters gittiğini hissediyorum, dile getirip durdum taki akşam olana kadar. Yüreğimi saran kara bir bulut vardı sanki, oysa Gökkuşağı'mı gölgeleyip karartan senin acınmış, aynı saatlerde.
Aklıma düştüğün an ittiğim düşüncemde kalan acaba mı diye içimden geçirip dile getiremediğim, İşte bir keşke daha son anında yetişsemde bana sadece soğuk bedenine sarılıp ağlamak kaldı, keşke sana seni seviyorum diyebilseydim son bir kez suyunu ben verseydim ama olmadı.

Son perdeyi kapattın babacığım, ben de biçare kalakaldığım en zor anımı, en son birlikte olduğumuz ve belki en mutlu geçirdiğim pazar gününün ardından gelen son Perşembe akşamı yaşadım. 19/06/2008
Seni çok seviyorum ve özlemin gün geçtikçe çoğalıyor.

ARTIK BİLİYORUM Kİ GERİ GELMEYECEKSİN, DÖNMEYECEKSİN.

AMA BİZ DE SENİ ALSA VE ASLA UNUTMAYACAĞIZ.

Kızın