Bu gün benim doğum günüm

Bugün benim doğum günüm

Yok, yine

İçimde bir sevinç
ve yarınlara dair ümidim

Hüzünlü karlar yağmış
Yılların fırtınasında
Yaklaşırım gün be gün
Sonumun kasırgasına

Bugün benim doğum günüm
Yok
Yanımda babacığım
Eser ruhunun meltemi
Gözlerimde yağmur seli

Çalacak az sonra telefon
Uzakta annemin sesi
Kutlarken, hayır ve dua ile
Hiç bilmeyecek
O,
Yaralı gönlümün engin merhemi

Bu gün benim doğum günüm
Ablalarım da ararlar
Uzak diyarlardan
Neş’eyle gelir sesleri
Kardeşim belki unutur
Haklıdır
Dünya gailesi

Bugün benim doğum günüm
Yok içimde hiçbir sevinç

Sorsalar
Unutmuş görünüp
Diyeceğim bu gün müydü?

Aman ne önemi var canım
Sıradan bir gündü

Oysa
Bir zamanlar
On sekize gelebilmek
Ne de önemliydi

Bu gün benim doğum günüm

Evlatlarım yine unutacak
Bir tesadüf olur da anımsarlarsa
Öpücükleri
Canıma can katacak

Eşim bir hafta önceden
Hediyeni almıştım ya…
diye hatırlatacak
En fazlası
Yemeğe çıkaracak

Bugün benim doğum günüm
Niye bunca mutsuzluk
Ve neden gözlerde yaş ?
Oysa
Çığlık çığlıktı
Başlayan hayat
Asude çocukluk
Delice gençlik
Ahh
Kuş çırpınışında kâlp
Unutulmaz aşk
Ve eğilmeyen baş

Bu gün benim doğum günüm...

Şiire kesti dünya
Dört yanım hüzün
Hoş geldin ölüm

3.Mayıs.1956’dan bugünlere uzanan hüzünlü bir yürüyüşte…..