Bu seferlik böyle

Özgürlük, demokrasi, hak, hukuk, adalet vb. nedenlerle sokağa dökülen, ağaç altlarında nöbet tutan, tencere tava çalan bir kesimin dünyanın başka bir yerinde hemen hemen aynı sebeplerle sokağa dökülmüş insanları anlayamaması…

Kendi halkının sesine kulak vermeyen, aşağılayıp görmezden gelen, kolluk kuvvetlerinin sert müdahalelerine göz yuman bir siyasi liderin, dünyanın başka bir yerinde hemen hemen aynı sebeplerle müdahaleye maruz kalan insanların kahramanı olmaya çalışması…

…der bırakırım.

****************************************************************

Uzun yıllar terörle silahlı mücadelenin içindeyiz ülkece. Değişen hükümetlere, değişen mücadele ve müdahale yöntemlerine rağmen süreç günümüze kadar devam etti. Bu mücadele de saldıran taraftan çok müdafaa durumunda olsak da ülkece verdiğimiz mücadele ve ödediğimiz bedeller hiç de hafife alınacak gibi değildir.

Son zamanlarda gördüğüm Suriye’ ye yapılacak olası bir askeri müdahaleye iç güvenliğimizi tehdit eden PKK’yla mücadeleden daha hevesli olduğumuz gerçeğidir. Her şehit haberinden sonra duyduğumuz ‘ kınama’  merasimlerine son verilmiş, ‘Biz hazırız, siz ne kadar hazırsınız?’ söylemleri manşetlerde yer bulmaya başlamış. Hayırlı olsun.

Suriye deki iç savaştan yeterince tatmin olmayan silah lobileri Irak’taki barışı* oraya da getirmek için yoğun mesai harcamaktalar. Onlara da hak vermek lazım. Malumunuz ekmek parası.

****************************************************************

Çağdaş olduğunu iddia edip ağaç sevgisiyle yanıp tutuşanlar, dindar geçinip dindaşlarına namlu doğrultanlar….

Böyle bir siyasi yapının bulunduğu bir ülkede sandık başına gitmeyen milyonların ne kadar haklı sebepleri olduğu aşikârdır.

****************************************************************

Söyleyeceklerin çok, söyleyebileceklerin az olunca ordan oraya atlar gibi oldu biraz. Kızmayın, idare edin bu seferlik.

Her sözüm bir kıvılcım olsun, hangisini yakacağınız size kalmış.

Sevgi ve saygılarımla…

Genellikle dayak atana kızar, dayak yiyene acırız. Bu ikisinden birinin yerinde olsaydık, acaba hangisini kabul ederdik? (Cenap Şehabettin)