Bu şiir adsız

Sıcak , İzmir yanıyor. Üstelik denize girmenin bile tadı çıkmıyor. Deniz bile sıcak.
En iyisi gece yüzmek.
Elimi kaldıracak gücüm yok. Azıcık esinti başlasa ne iyi olur, ama yok işte.
Eski bir şiirim geliyor aklıma, PC den dosyalara arayıp buluyorum, bu ilk değil,
daha önce de olmuş böyle bir sıcak.

Hiç takatım yok,

Seni özlemeyi canım çekmiyor.

Şiirler seni hatırlatmıyor bana.

Aklım karışık.

Başka şeyler geçiyor kafamdan.

Ağustos sıcağı kavuruyor ,

Güneş eksik sanki.

Susuyorum ama, su değil .

Hiç takatım yok çağırma beni.

Derman değilim.

Işık da yok gözlerimde.

Konuşuyorum ama sesim yok.

Bakıyorum ama ben yokum.

Bir keman sesi var kulaklarımda.

Bir ney sesi,

Çok severim ben,

Oysa, sen hiç öğrenmedin.

Hiç dinlemedik birlikte,

Ney sesinde başak savruluşlarını.

Hiç yıldız tutmadık.

Hiç şarkı söylemedik.

.................

Geçenlerde, hani

Kadıköy vapurundayım,

Deniz, gözlerini anımsattı.

Seni aradım,

Dedin ya.

Biz o vapura birlikte yürümedik.

El ele.

Bir bilsen ne kadar yürekten diliyorum.

Bilemediklerim öyle çok ki.

Biz ile alakalı.

Ama yorgunum, yeniğim yüreğimin sıcağına.

O yüzden hiç cağırma beni.

Aklım karışık.

Ve ben, bu kez,

Özlemedim seni...