Büyüdükçe küçülebilmek

Aylar önceydi. Mustafa Sağyaşar, televizyonda, kendisine saygısız davranan bir sanatçı için, beni çok etkileyen şu cümleyi söyledi; Sanatçı; büyüdükçe küçülmesini bilendir...

Ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi diye düşündüm, o cümleyi duyduğumda. Sanatçı; tevazu sahibi olmalı her şeyden önce. Kendisini halktan apayrı bir dünyanın içinde görürse, halkın da kendisini kucaklayacağını düşünmemelidir.

Günlerdir, sayın Sağyaşar'ın sözlerinin ne kadar doğru olduğunu bana hatırlatan görüntüler izliyorum. Çünkü bu aralar sık sık Hakan Aysev var televizyonlarda.

O görkemli sesinin, görüntüsünün aksine, öylesine alçakgönüllü ki. Hani derler ya, sanki aileden biri gibi sevgili Aysev. İzlemeye, dinlemeye doyamıyorum.

Bu pazar günü, psikiyatr Cem Mumcu ile yapılan bir röportajı okudum. Cem Mumcu, adeta sahici insanların kalmadığını söylemiş. Özellikle sanatçılar dünyasına bakınca, haklı da.

Hakan Aysev'i bu denli sevme nedenimin, sesinin yanısıra sahici bir insan olmasından kaynaklandığını düşündüm.

Gülüşü, duruşu, oturuşu, katıldığı programlardaki insanlarla yapmacıksız kaynaşması inanılmaz doğal, sahici.

Bu tavrı, Zekai Tunca'da da bizzat görmüş ve hayran kalmıştım.

Sevgili Aysev; o muhteşem yorumlarıyla, kişiliğiyle, büyüdükçe küçülmeyi öyle güzel başarıyor ki. Böyle yaptıkça da, benim kalbimde daha çok büyüyor, devleşiyor.