Büyümek

Unutmak…

Belki de dünyanın en zor eylemi.

Ve beklemek dönmeyeceğini bile bile...

Bir türlü sıfırlayıp hayatı yeniden başlayamamak...

Karar vermek... Bak işte o da zor...

Bir karar verdiğinde hep seçmediğinde kalır ya aklın...

O yüzden hep kaçarım karar vermekten...

İnisiyatifi başkalarına bırakışım da bu yüzden.

Benim için seçilenleri yaşamak

Ara sıra mızıkçılık yapmak ben bunu istemiyordum ama diye...

Zamanla bunu da yapamıyorsun ya neyse;

Büyüyorsun çünkü...

Sana yakışmaz oluyor bu mızıkçılık

Yaş aldıkça mı büyür insan yoksa kalbi acılandıkça mı?

Yaşadıkça daha çok acıyla terbiye oluyor belki de

Yani zaman ve öğrenilenler birlikte büyütüyorlar seni...

Olgunlaşan bir meyve gibi tadın da yoğunlaşıyor

Tek farkla...

Burukluklar, pişmanlıklar, acılar var insanın tadında

Biraz kekremsi…