Çember

Dök eteklerinden taşları,

Beş taş makamında.

Şenlensin çocuk sesimiz...

Küçük bir kilimciğe,

Büyük hayaller serelim,

Sen kovboy ol, ben kızılderili...

Suratsız teyzenin bahçesine girelim,

Canerikler çağırıyor yaprakların arasından.

Gel ya! Bi duvarın lafımı olur...

Sek sek sekerken dokuz karede,

Azıcık beri çeksem çizgiden taşı,

Mızık mı bu, değil vallahi, oyun telaşı...

Ah anne! Ver noolur bi beş kuruş!

Kazıyım yaldızlı kağıdı.

Çıkar belki altından oyuncak bebek adı...

Kırmızı horoz şekerim!

Bilsen ne diller dökerim.

Parmak uçlarımdayım yetişmez sana elim...

Toz toprak, çember döndü.

Büyüdü ayakkabı numaraları bir bir.

Kadim zamanın ayak sesini haber verir...