Che io sappia... vita... amor...

Mavi bir martı vardı.
Martı, mavi miydi
Mavi, martı mı?

Gökyüzüne kanat çırpan tüm kuşlar maviydi
Bezay olsun derdim,
beyaz olurdu sokaklar
tüm şehir bembeyaz.
akasya kokardı
ellerim,
hanımeli ve yasemin çiçeklerinin tadını bilen yoktur arı ve kelebekten başka
Ya da başka çiçeklerin
kokusunu bilir ya herkes.
ben kokusunu ve tadını biliyorum
hanımeline konuyorsa kelebek
bal yapıyorsa ondan arı
bir bildiği vardır elbet
benim de var bir bildiğim.


gülüyordu sevgilimin gözleri
ben mavi, martıyı,
çiçekli sokakları anlatıyordum.
sevgilimin gözleri bakılası,
dudakları öpülesi.
sevgilim
daha doğrusu sevdiğim.
sevdiğimin gözlerinde gördüğüm hayatı,
o gördüğüm hayatı
ah! o bir bilebilseydi,
yaşanılası
ölünesi
ölümüne yaşanılası...


Sahilde çocuklar koşardı denize
denizin içine
deniz çocuk dolardı
çocuklar balık olurdu
dönmezdi geriye,
Kuş olurdu bazıları
kuş olup, uçup giderdi.

Ah! çocuklar
hayatın gülen yüzü,
baharı,
çiçeği.
bir çocuk sev
hanımeli koksun ellerin,
bir çocuğun ellerindeh tut, ısınsın yüreğin
gerisi boş
gerisi boş, derdi dedem

dedem görmüş adam
dedem yaşamış
yaşamayı anlamış
anlatmış kendini yaşama.
anlaşmışlar
ki,
fırtınalar kopmasın
rüzgar olsun ama kökünden sökmesin ağaçları.
anlaşmışlar
ki,
oymasın yüreği yanağı ıslatsın gözyaşı.
olsun da, inceden yağsın yağmur
anlaşmışlar hayatla,
böyle geçmiş,
acılar rüzgar esimi
gözyaşı yanağını,
yağmur saçlarını ıslatmış
sadece
sadece...

olur mu hayat anlaşma kabul eder mi?
edermiş....


Bak, gelincik çok ilginç bir çiçek
ne rüzgarlarda dimdik durur da kökü toprağındaysa,
eline alsan da sevgiyle
dökülür yaprakları...

Martı diyordum sahi,
Mavi...

serçeler yeşil olur, gökyüzünden çok dalında dursun yeşil yapraklı dev ağaçların.
o yüzden yeşildir serçeler...

Diyorum ki;
gördüğüm güzeldir,
güzeli görmeyi öğrettim gözlerime
yok,
belki de
güzel görmeyi öğretti gözlerim bana...


bildiğim kadarıyla
hayat,
aşk...
gördüğüm kadarıyla....