Yaklaşık iki haftadır CHP'yi, iki gündür de Kemal Kılıçdaroğlu’nun CHP Genel başkanlığı’nın etkilerini düşünüp basından izlemeye çalışıyorum. Kemal Kılıçdaroğlu’nun genel başkanlığa gelişiyle ilgili olarak çok şey söylenecek. Burada yazılacaklar buz dağının görünen kısmından bile az diyebilirim. İşte o küçük notlar…
Yazının Başlığı: Yazıyı yazarken aklıma birkaç başlık geldi; 2. Karaoğlan Efsanesi, CHP İktidara Yürüyor, Umudun Geri Dönüşü, İktidarın Alternatifi bunlardan sadece bir kaçı… Bu başlıkların her birinin tabii ki nedenleri de var.
Bülent Ecevit’in ölümünden sonra DSP ile bağlarını koparan Rahşan Ecevit, 31 yıl aradan sonra ilk kez CHP kurultayına katıldı: Rahşan Ecevit’in katılımı da “Birlik Mesajı” açısından son derece önemliydi. Rahşan Hanım’ın böyle bir destek vermesi hesapta bile yoktu ama bu desteğin öneminin ve anlamının çok büyük olduğunu söyleyebiliriz. Rahşan Ecevit’in desteği solda birleşmeyi tekrar gündeme getirecektir.
Kılıçdaroğlu, Genel Başkan seçildikten sonra kendisini Sayın Süleyman Demirel’in, Sayın Necmettin Erbakan’ın ve MHP Genel Başkanı Sayın Devlet Bahçeli’nin kutlamak için aradığını söyledi: Bu yoruma baktığımızda kendisine “Recep Bey” diye hitap eden başbakanın tebrik için aramaması, gerek Kılıçdaroğlu’ndan, gerekse CHP’nin canlanmasından bir endişe duyduğun işareti olarak görülmelidir.
Baykal’ın üç eski rakibi de listeye girdi: Başkanlığı düşünen isimlerin listeye girmesi CHP’nin güçlü bir şekilde iktidara yürüyebileceğini gösteriyor. CHP için söylenen en büyük engellerden birisi de partinin kendi içinde birlik ve beraberliği sağlayamaması idi. Böylece Kılıçdaroğlu ile birlikte CHP’de büyük bir bütünlük sağlandığı görülüyor.
Oyum Kılıçdaroğlu’na: Gerek internet sitelerinde gerekse arkadaşlarımdan gelen mesajlardaki ortak nokta “Oyum Kılıçdaroğlu’na, Oyum CHP’ye, iki oy da bizden” gibi ortak noktalar içeriyordu. Bu da Kılıçdaroğlu’nun gelişinin sadece parti tabanından değil, tüm Türkiye tarafından benimsendiğini gösteriyor.
Rekor oyla seçilerek CHP Genel Başkanlığı koltuğuna oturan Kemal Kılıçdaroğlu, Ecevit gibi konuştu: Kılıçdaroğlu’nun söylemleri sade, basit ve halkın anlayacağı dildendi. Süslü sözlerle değil, herkesin anlayacağı dilde konuştu ve konuşması herkes tarafından rahatça anlaşıldı.
Bugün Aslı Aydıntaşbaş yazısında şöyle diyor: <ı>“CHP kurultayındayım ve salonun havasızlığı, organizasyonun bozukluğuna rağmen, CHP’lilerde 20 yıldır görülmeyen bir coşku var. Kılıçdaroğlu konuşurken, salonda ağlayan kadınlar gözüme ilişiyor. Oysa konuşması duygusal değil; sert ve köşeli.
<ı>Kadınların ağlamasının nedeni, Kılıçdaroğlu’nun sözlerinin acıklı olması değil; CHP’lilerin ilk kez iktidara yakın oldukları hissiydi. Yıllardır ‘devleti koruyan parti’ durumdaki CHP, bir anda dün ‘halk isyanının sesi’ olarak şekillendi. En azından Kılıçdaroğlu’nun yeni söylemi bunun üzerineydi.”
Bütün bu yorumları arttırmak mümkün… Ancak burada altını çizerek, özetle aktaracağım iki hayati konu var;
CHP'liler, kurultaydan hemen sonra sesini kesmeli ve yeni değişim rüzgarıyla hemen çalışmaya koyulmalıdır. Partideki eski küskünler küskünlüklerini bir kenara bırakıp Kılıçdaroğlu ve yeni yönetimle bir bütün olarak çalışmalı, Baykal hakkında fazla konuşmadan sadece "iktidar" hedefine dönük olarak hareket etmelidir.
Yeni oluşumun rüzgarıyla tün illerde ve ilçelerde CHP’ye katılımlar için tüm CHP’liler tek bir parti, tek bir yürek ile eski CHP’lilere, eski üyelere ve potansiyel üyelere tek tek giderek değişim rüzgarını avantaja çevirmelidirler.
Bu iki noktayı aşan CHP direkt olarak iktidara yürür. İki dönemdir iktidarda olan AKP’nin yaptığı yanlışlar ve iki dönemin yıpranmışlığı ile rüzgar CHP’den yana esiyor. CHP, bu iki konuda gerekenleri yaparsa iktidara doğru açık ara yürümesi işten bile değildir.
