Çiçekler .16 : Mine

Küçüktü, ufacıktı
Sonra büyüdü, açıldı
Kardeşi Ahmet'le birlikte
Evlerin neşesi oldu Mine.  

İlkokul, orta, lise
Derken üniversite
Kalbini bir gence kaptırdı
Ankara'da bir yuva kurdu Mine.  

Bir bebeği oldu ince
O bebeği görünce
Mine'nin kalbi sızlardı
Gizli gizli kaderine ağlardı.  

Bir daha o sızı dinmedi
Bir sabah yelinden
Üşüdü gitti Mine'cik
Bir anı kaldı geride
Bir yavrucuk, minicik, ufacık.  

Şimdi bahçelerde küçük bir Mine
Mavi, iri gözleriyle
Çayır, çimenler içinde
Anne bilmez, salınır durur
Bense, tarifsiz kederler içinde.