Çiçeklere sor beni

Bir gün gelir de arar,

Bulamazsan bu şehirde beni,

Sakın üzülme;

Bulmak için beni,

Önce çiçeklere git, e mi?

Kışsa, gönlündeki vuslat zamanı,

Ak bir nergisten al haberimi,

Kasımpatının her renginden,

Geç açmış pembe güllerden,

Sür izlerimi,

Yakınsa eğer bahar,

Her yan salkım salkım çiçek açar,

İlk evvel, cesur kardelene var,

Benim acılarımdan en çok onun haberi var,

Onunla dertleş, anla beni,

Üşüyen yalnız bir sümbülden,

Ama illa narin mor menekşeden,

Papatyanın umutlu gülüşünden,

Lalenin yapayalnız halinden,

Başını eğmiş bir ağlayan gelinden,

Sor beni,

Yazın gelmişsem aklına,

Fulyanın benzersiz duruşunda,

Begonvilin pespembe gülüşünün ardında

Leylak dalının en ücra kuytusunda,

Ara el izimi,

Ay yükselirken ufka,

Yasemin’in fettan kokusunda,

Zakkumun ıtırlı tılsımında

Melisa dalının altında

Ara sevdalı ayak izlerimi,

Hazanlarda düşmüşsen yâdına,

Bir güz çiğdeminin utangaç duruluğunda

Zamansız bir papatyanın beyazında

İsimsiz bir yayla çiçeğinin dalında

Tut ellerimi...

Mutlaka BUL beni...

Prof. Dr. Nazan Apaydın Demir

Muğla