Cici arkadaşlar

“ Bloger, yakın arkadaşlarıyla arasındaki bağı anlatmak ister…”

Benim cici arkadaşlarım, değerli dostlarım… Bu blog size hitaben yazılmıştır, lütfen üstünüze alınınız… Siz kendinizi bilirsiniz. (Her ne kadar kendini bilmez hallerinize çok tanık olmuş olsam da…:)

Bugüne kadar bana anlattığınız her sıkıntınızı, her sırrınızı kutsal bir emanetmiş gibi sakladım… Sizi sevdim, saydım ama artık Güzin ablalık mesleğimden istifa etmek istiyorum…

Bakın bu çuvalın dikişleri daha fazla dayanmayacak, bana verdiğiniz sırlar cümleler halinde ortalığa saçılacak… Bir sırra daha yer kalmadı…

Ben de insanım canım aaa elim klavyeye gidiyor, dilim anlatmak istiyor…

Bunca yıl bana çöp bidonundan hallice bir hayat yaşattınız; anlatınızda anlattınız, bazılarına suç ortağı ettiniz, bazen de sıkıntılarınızı, sırlarınızı benim omuzlarıma yükleyip rahat rahat evinizin yolunu tuttunuz…

Sizin yüzünüzden zamanında adam bile takip ettim. Ben sizin dedektifiniz miyim?

Teee beni buralardan arayıpta “şöyle bir durum var, bu konuda ne hissediyorsun?” diye sormaya utanmıyor musunuz? Bundan sonra sizi blogun Nostradamus’ u Ali Gülcü’ ye yönlendiriyorum (biz hasılat konusunda kendisiyle anlaştık)

Size baktığım fallar yüzünden, ağzımla burnum yer değiştirmiş olarak uyanacağım bir gün… sallıyorum diyorum inanmıyorsunuz… Ben sizin müneccim başınız mıyım?

Hadi dön artık diye niye sızlandığınızı biliyorum… Birikti değil mi anlatılacaklarınız, telefon ve mesajlar sizi kesmiyor artık…

“Bana bir yalan bul çok sıkıştım” diye gecenin bir yarısı aranır mı insan, ben sizin yalancı başınız mıyım?

Düğün davetiyeme bir şiir bul, doğum günü kartına iki satır karalayıver…

Ben sizin yazıcı başınız mıyım?

Hislerimi aldırdım, görüş alanımı daralttırdım, içimdeki Güzin abla’yı öldürdüm… Haberiniz olsun…

Bu açık bir tehdittir… yediğiniz naneler bini geçti… yazarım rezil olursunuz : ))

Ne kadar ciddi olduğumu anlamanız için bir örnek veriyorum...

(Arkadaşım Esen bak ne anlatıyorum beeen… o günkü telefon konuşmamızı hatırladın mı?)

Esen- Aloooooo, arkadaşım bugün iş başvurusu yaptım… senide referans olarak gösterdim, telefon numaranı da yazdım… Muhasebe departmanına başvurdum haaa… ararlarsa, benim eski muhasebe şefimmiş gibi konuş olur mu?

Ben- Ne yaptın ne yaptın? Ben ne anlarım muhasebeden, ben senin şefin filan değilim… Allah korusun senin şefin olmak mı? Delirtirsin sen beni iş yerinde beee...

Esen- Bir şey olmaz, korkulacak bir durum yok… arkadaşına bu iyiliği yapmayacak mısın?

Ben- peki arkadaşım ben onlara ne söyleyeceğim… arkadaş olarak çok iyidir, dost canlısıdır… eli sıkıdır, parası kıymetlidir… Birkaç kere kredi kartları yüzünden battı ama o kadar olur… ilahi ! korkmayın canım, sizin şirketi batırmaz… Bence siz onu işe alın hem onun kadar cimri birini bulamazsınız… bunları mı söyleyeceğim…

Esen- ha ha ha… sen bulursun işte bir şeyler… zaten artık çok geç, yazdım numaranı teslim de ettim… Bu arada kimseye anlatma olur mu? Hadi görüşürüz…

Beni ne diye katarsınız ki şu oyunlarınıza… onca yıllık arkadaşım, yalan söyleyemediğim için kaç kere zor durumda kaldı kendisi, benim yüzümden… halen akıllanmadı…

ayyyy beni dost canlısı çizgimden çıkardınız sonunda…

Not: Benim cici arkadaşlarım, hepinizi özledim… Aramızdaki arkadaşlık bağı başka türlü anlatılmıyor ki ben ne yapayım :)

Not: Bir daha beni referans olarak göstermezsin artık… : ))