- Kategori
- Şiir
Cinler
Babaannemin cinleri vardı,
Bir küp altın var diyerek,
Odayı kazdıran.
Fakat uyanık büyük anneyle
Paylaşınca sırrı
Olmuş onlara bir küp kömür.
Veryansın eden rahmetlilerin
Hayal kırıklığı anlatıldı kulaktan kulağa.
Annemin dedesinin cinleri vardı,
Ona suda görünen ya da
Teyzem gibi çocukları daha çok seven.
Sıra sıra dizilirlerdi yine
“Altın “ yerini tespit için ya da
Kaybolan altınları bulma niyetine.
Fakat bunlar da yine sonuç bulmayan
Sadece iyi niyet eylemleri olarak anılan
Çocukluk anılarımda kaldı hep.
Ta ki geçen gün tekrar tekrar okuduğum kitapta
O öyküye rastlayıncaya kadar.
Hortladı benim çocuk anılarım
Neredeyse koşacaktım ninemin dedemin cinleri peşinden.
Kitabın adı; “ Kendine Yeni Bir Hayat Ismarla “
Orada bir öyküde,
Ninesinin mi dedesinin mi?
Bilemeyeceğim!
Şişesindeki cinin koştu peşinden.
Cin bütün istediklerini vermesine rağmen
Adamfark etmedi telaşından.
Sonunda bir tilkiye av oldu açlıktan kırılan.
Ayrıntılarını merak edenlere duyuruldu kitap adı.
Ben ise dersimi aldım Ya Rab!
Ne olur cin peşinde koşturtma beni,
Ver bol bol huzur, para, sıhhat!