Cinnetin En Yalın Hali Önümüzde

Geçtiğimiz yıldan beri kimi yazılarımda ısrarla vurgulamaya çalıştığım bir nokta bu gün yaşanan cinnet haberi ile bir kez daha suratımıza şamar gibi indi.
Son söz oldu bu cinnet vakası.
Tek kelime laf etmenin bir esprisi yok.
Tek kelime konuşmanın faydası yok.
Bitti.
Hepsi bu kadar.
Toplum olarak boğazımıza kadar cinnete batmış durumdayız.
Yok daha ötesi.
Sözün sonu.
Bitti.
Bu toplum ve bizler bitmiş durumdayız.
Kimin ne laf ettiğinin, kimin hamaset nutukları savurduğunun hiçbir anlamı kalmadı.
Bu ülkede yönetende yok.
Bu topraklarda hükümet de yok.
Yok işte.
Bir ülkede her ne neden olursa olsun, bir insan gözünü kırpmadan sekiz kişiyi öldürebiliyorsa, o ülkede her şey bitmiş demektir.
Bizde de bitmiştir her şey.
Bu topraklarda bitmiştir her şey.
Hiç kimsenin artık “şucuyum” veya “bucuyum” diyerek övünmesine gerek yok.
Övünülecek bir tarafımızda yok.
Onur duyacak bir kimliğimizde yok.
El birliği ile bu toplum bu hale gelmiştir ve ortada herkesin potansiyel katil olduğu bir toplum ortaya çıkmıştır.
Yaşanan vahşetleri açıklama gayreti içine kimse girmemiş, koca bir hükümet gözüne bant çekip onca yaşanan vahşetin kaynaklarına inme zahmetine katlanmamış, her daim ve her dakika insanlar en küçük bir olayda eline silahı alıp, karınca öldürür gibi karşısına çıkanları kurşunlayıp rahatlamış ve ortaya vahşet yaratan bir toplum çıkmış.
Düşünün bir kez.
Bir defada sekiz insan tek tek öldürülüyor.
Yok daha ötesi.
Bu saatten sonra edilecek tek bir laf kalmamıştır.
Hiçbir ideolojinin kolay kolay açıklayamayacağı bir durumdur bu toplumun içine düşmüş olduğu trajik durum.
İş işten geçti artık.
Ne söylesek, ne konuşsak boş.
“İnsanlar silahlanıyor” dendi, “bunun anlamı nedir?” diye soruldu, ilgilenen olmadı.
“Sokaklar aç insanlarla dolu” dendi, yetkili makamlarda oturanlar kılını kıpırdatmadı.
“İnsanlar işlerini kaybediyor, esnaf batıyor, kredi kartı borcu elim bir duruma gelip dayandı” dendi, hükümet kafasını türbana kilitledi.
Sonuç ortada.
Bu sonuç en son noktanın konduğu andır ve iş işten geçmiştir.
Oysa toplumun ciddi anlamda hasta olduğunu söyleyen akil insanların lafı dinlenmedi.
Onca sosyolog toplumumuzun ruhsal dengesinin hayli kötü bir durumda olduğunu ve ileriki süreçte yaşamın daha da bir çekilmez hale geleceğine dair laflar ediyordu.
Toplumu tedavi etmek kimsenin umurunda olmadı.
Şimdi kimsenin artık kimseyi kandıracak lüksü kalmamıştır ve ortada yaşanan somut gerçekler söz konusudur.

Tek bir defa da sekiz insan teker teker öldürülmüştür.
Benzer bir çok olay daha öncesinde yaşanmıştır.
Edilecek laf kalmadı bu saatten sonra.