Çıplak Çelebi

"Herkes kendi kapısının önünü süpürse ne kadar temiz olurdu sokaklar" derler ya hani...

Herkes biraz aynaya baksa, biraz kendini sorgulasa, eleştirse, kendi kendiyle konuşup yüzleşebilse; sokaklar değil ama insan ilişkileri tertemiz olurdu.

Günlük hayatın koşuşturması sırasında stres yaratacak, kendimizi üzecek, canımızı sıkacak onca bahane buluyoruz ister istemez. Bu bahanelerin çoğu kendimiz dışında gelişen olaylara bağlı olarak meydana geliyor. İş ortamı, ikili ilişkiler, tavırlar, sohbet ya da herhangi bir durum yüzünden zindan ediyoruz yaşadığımız günü kendimize.

"Kral çıplak" denilemeyen ortamlarda zoraki "saygı" çerçevesinde kurulan ilişkiler tıkanmaya başladıkça hır, gür çıkıyor. Kimse kral çıplak diyemiyor. Diyemedikçe birikiyor söylenecek sözler. Çıplak krallığın sakinleri derin uykularında buldukları her fırsatta konuşuyorlar çıplaklıkla ilgili... Bir tek kral farkında değil oysaki... Öyle olunca her şey o düzen çerçevesinde gitmeye çalışıyor zoraki zoraki... Mutlu numarası yapanlar, düzen bozulmasın diye sahte gülümsemeler dağıtıyor çevreye. Her şey güllük gülistanlık gibi oyun oynuyor sahte bedenler.

Dolgun salyalar

Kendini "dolgun" zannedenlerin aldanması, sağa sola saçılan salyalarını bulaştıkları çevrelerde yankılanıyor defalarca. Herkes içten içe şıh kahkahalarla gülüyor. Bağıra bağıra kral çıplak diyor her defasında. Kralın çıplak olduğunu herkes biliyor da bir tek kral bilmiyor işte...

"Abdurrahman Çelebi" misali doldurulan kişiler büyüdükçe büyüyor, yanılsamalar artıyor.

Doğru, donanımlı, bilgili... Bilgili olduğu kadar da "saygılı" birinin olmadığı yerde bulunuyor Abdurrahman Çelebi.

Abdurrahman Çelebi de çıplak. Hem Çelebi, hem çıplak aynı yerde, aynı vücutta bir araya gelince çok söz söyleyemiyor diğerleri... Gülüp geçiyorlar!

Biz her gün gülmeye, gülerken sinir olmaya, sinir olurken kendimizi hırpalamaya devam edelim. Çıplak Çelebi kendi yarattığı oyun dünyasında minik poh pohlarıyla sahnelemeye devam etsin sahte kurgularını... İzleyelim sadece ve sonra sabredelim biraz daha...

abtokmakoglu@gmail.com