Çocuğu okula yeni başlayan anne babalara tavsiyeler

Hiç unutmuyorum çocukluğumda “öğretmen” denince aklıma hep “döven, dayak atan kişi”, okul ise “dayak atılan yer” olarak gelirdi… Şimdi tahlil ettiğimde böyle düşünmemin iki temel sebebi vardı: Birincisi, büyüklerin okulda dayak yiyeceğimi sık sık ifade etmesi; ikincisi ise okulda gerçekten dayak atılması… Korkunç olan, okulda dayak atılmasının normal olarak görülmesi, hatta bazı ebeveyn ve büyükler tarafından bunun böyle olması gerektiğinin sık sık söylenmesi idi…

Genel olarak böyle bir düşüncenin ve uygulamanın olduğu bir çocukluk hayatım oldu. Bu düşüncenin değişmesi yani “okulda dayak olayının normal olmadığının, dayağın çocukların psikolojik yapısını olumsuz etkilediğinin” kabul edilmesi zor oldu; hatta dayağın var olması gereğine inan insanlar günümüzde de azımsanamaz…

Aslında ben bu yazımda okula yeni başlayacak çocukları olan ailelere tavsiyelerde bulunmak istiyorum. Ama yazmak için masa başına geçtiğimde yukarıda yazdıklarım aklıma geldi…

Bu yıl okula yeni başlayacak öğrenciler 1 Eylül 2008 tarihinde okullarında olacaklar.

Çocuklar, 2-3 hafta içinde okula uyum sağlarlar. Bu nedenle dersler başlamadan 1 hafta önce sadece 1. sınıflar okula çağrılarak bu uyumu çabuk ve sorunsuz sağlamaları için okula alıştırma çalışmaları yapılmaktadır.

Bu süreçte yani okula uyum sürecinde anne babalara çok iş düşmektedir. Ben bu konuda bazı tavsiyelerde bulunmak istiyorum:

1. Anne babalar okul ve öğretmenler ile ilgili çocukların yanında olumsuz tavır ve konuşmalara girmemelidir.

2. Okul ile ilgili abartmalara gidilmemeli, gerçekçi ve somut olunmalıdır. Anne babalar abartılı duygu ve davranışlarını kontrol altına almalıdır. Okula gitmenin normal olduğu çocuğa hissettirilmelidir.

“Bazı anne babalar, istediklerini çocuklarına yaptırmak için bu süreçte başta da yazdığım gibi, onları okul ile korkutmaktadırlar”

3. Çocuğun okula karşı olumsuz tavır ve konuşmaları hemen bastırılmamalı ve çocuk asla cezalandırılmamalıdır. Çocuğun, bu olumsuz düşüncelerini dile getirmesine izin verilmeli; kaygıları olumlu tavır ve konuşmalarla giderilmeye çalışılmalıdır.

4. Okul alış verişi yapılırken çocuğun beğenilerine özellikle önem verilmelidir.

5. İlk günlerde birlikte okula gidebilirsiniz. Ancak, siz ayrılırken çocuğun tedirgin olması normaldir. Bir süre sonra bu tedirginlik azalacaktır. Önemli olan bu ayrılma süresini kısa tutmanız ve kararlı olmanızdır.

“ Sakın çocuğun üzüntüsü karşısında, üzüntünüzü çocuğunuza hissettirmeyiniz.”

6. Okulun Rehberlik Merkezinden bilgi ve yardım alınız.

Tüm önlemlere rağmen her okulda 1-2 öğrencinin okul fobisi yani okul korkusu yaşaması olasıdır. Eğer çocuğunuz okul fobisi yaşar ve okula gitmek istemez; okulda ağlar kalmak istemezse okulun Rehberlik Merkezinden derhal yardım isteyiniz.

Yavrularımıza mutlu yarınlar dileklerimle…