Çocuk

Çocuk I

Üstü başı toz içersinde
oynadığı oyunların izlerini taşıyor üzerinde

çocuk
çisi gelmiş
sıkışmış
yeni oyun arifesinde

bir parkta
kimseye aldırmadan pipisi dışarıda
yağmur gibi suluyor : toprağı, ağaçları

çocuk
özgür çocuk
sen can ver
o ağacın
dallarına
yapraklarına

çocuk
senin özgürlüğün
meyve salatasında
tat katıyor hayatlarımıza

Çocuk II

Tanrımı
gördüm

şehrin
insan pisliği akarken varoşlara
kirlenmiş
pis kokan
lekeli topraktan
misketler yapıyordu

mavi gözleriyle
gülümseyerek oynuyordu

Çocuk III

Paran yok ne güzel
karın tokluğuna dünyayı boyuyorsun

dinin yok ne güzel
sen gülümsemenle, her canı seviyorsun

misketlerini topraktan yapan
eli çamurlu çocuk
yağmur senin için yağıyor
kapama sakın
Tanrı gözlerinde yaşıyor