Çocukluk aşkım!

Sanki yıllar değil de asırlar geçti aradan!
Sadece esmer bir yüzünün olduğunu hatırlıyorum!
Seksenli yılların beceriksiz aşıklarıydık!
Kime neden sevdalanacağımızı kestirmezdik hiç!
Sen sarı saçlı ve mavi gözlü birisini düşlerdin!
Bense saçları beline kadar uzamış bir kara kızı!
Sen kısa saçlıydın oysa, bense kapkaraydım!
Yan yana dursak, sen bana ben sana yakışmazdık!
Ama sen yine de bana sulanırdın!

Aslında senin beni sevdiğini anlardım!
Ama susardım!

Çünkü sana uymayan çelimsiz halimle kandırmak istemezdim seni!
İnatla dengim olacak kişiyi beklerdim!
Hem o ille de uzun saçlı, hemde gecekonduda oturan birisi olacaktı!

Sosyeteden hiç anlamayan!
Senin gibi değil yani!
Hiç kuaföre gitmemiş!
Uzun saçlarını annesinin nasırlı elleriyle ördüğü!

Ama öylesi yoktu ki okulumuzda!
Ben yine de inatla gelmesini bekledim!
Hani köyden kente göçenler olursa falan diye!

Ağabeyimden yadigar rengi solmuş siyah önlüğüme uygun!
Altı delik ucuz soğukkuyu pabuçlarıma uygun!

Öyle birisini bekledim hep!
Ama çok bekledim!

Ben onu beklerken!
Sen her tenefüste gözlerinle arardın beni!.
Ama bulamazdın!

Seni görmedim sanma!
Ben sana gözükmezdim!
Gözlerimi kaçırırdım bilerek!

Dedim ya, sen apartmanda oturuyordun çünkü!
Senin babanın altında kuyruklu Kadillağı!
Benim babamın avucunda indirimli otobüs biletleri vardı!
Benim babam yakasız mintan giyerken!
Senin baban ipek gömleğine ipek kravat takardı!!

Veli toplantılarında eziklik duyardım!

Evimizin yolunda, pabucumun içine çamur kaçardı hep!
Sen apartmanınızın mermer merdivenlerini çıkarken!

Seni görmeye, sana görünmeye işte bu yüzden utanırdım!!

Ama hala o gün bu gündür tütüyorsun burnumda çocukluk aşkım!