Çorumlu Kader ya da toplumsal kırılmalarımız...

Şarkılar, türküler, şiirler de yaşamın içinden çıkar. Olaylara, insanlara odaklanır. Gerçeği yansıtır. Toplumsal olguları duyumsatır bize. Tıpkı sözlerini Aysel Gürel’in yazdığı, Onno Tunç’un müzik düzenlemesini yaptığı, Sezen Aksu’nun ve Şebnem Ferah’ın yorumladıkları şarkı gibi.

Ünzile insan dölü / On kardeş beşi ölü Büyüdükçe unufak / Ve gelir de görücü

Bu şarkının öykülendiği Ünzile, bir başka adla ve yaşadıklarıyla gerçek oldu. Haberi gazeteler ve televizyonlar şu başlıklarla duyurdu:

”Çorum’da 12 yaşındaki K.A, önce 29 yaşındaki Kamber Bostan’a 4 inek, ardından da 20 yaşındaki Gökhan Türk’e 10 bin lira karşılığında satıldı.”

Haberi biraz daha okuyalım:

“Sungurlu’nun Kurbağalı Köyü’nde yaşayan Şükrü A, kızı K.A’nın 8 ay önce 29 yaşındaki inşaat işçisi Kamber Bostan ile 4 inek karşılığında birlikte yaşamasına izin verdi. Ankara’ya taşınan ve hamile olduğu öğrenilen K.A, bir süre sonra, Bostan’la anlaşamadığı gerekçesiyle Sungurlu’daki baba evine geri döndü. Duruma kızan Şükrü A, kızını sürekli dövdü. 28 Aralık’ta fenalaşan K.A, Sungurlu Devlet Hastanesi’ne kaldırıldı. Muayenede, bebeğin ölü olduğunu anlayan doktorların müdahalesiyle bebek alındı.”

Olay bununla bitmiyor. Baba kızını 10 bin lira başlık parasıyla bu kez Gökhan Türk adlı başka adama veriyor. Genç adam paranın 3 bin lirasını veriyor. Kader’le yaşamaya başlıyor. Aradan geçen sürede paranın geri kalanını alamayan Kader’in ailesi, geri kalan parayı istiyor Gökhan’dan. Paranın geri kalanını vermeyen genç adamla kızın ailesi arasında kavga çıkıyor ve karakola düşüyorlar. Aileler neden kavga ettiklerini anlatınca olay ortaya çıkıyor. Kızın babası ve Gökhan Türk tutuklanıyor.

Şarkıya devam edersek ne diyordu Sezen Aksu. Yağmuru kim döküyor Ünzile kaç koyun ediyor Dayaktan uslanalı hiçbirşey sormuyor

Şarkıdaki Ünzile kaç koyun ediyor bilmiyoruz ama; Çorumlu Kader 4 inek karşılığında satılıyor! Üstelik 12 yaşında. Daha çocukluluğunu bile yaşayamadan, oynayamadan kendi yaşıtlarıyla. Birden kadın olmanın olgunluğuyla sarsılıyor. Bu ya da buna benzer haberleri duydukça, okudukça biz de sarsılıyoruz. İçimiz acıyor. Eğitimsizliğin, cahilliğin, yoksulluğun, baskının, sosyal ve kültürel eşitsizliğin, bağnazlığın belirgin ve korkunç görüntülerinden biri işte!

Şarkının sözlerine biraz daha girelim: Korkar durur gitmez Köyün en son çitine İnanır o sınırda dünyanın bittiğine Ünzile insan dölü Bilinmezlere gebe Sırların mihletini yüklenipte beline Varmadan sekizine Ergin oldu Ünzile Hem çocuk hem de kadın Onikisinde ana Bir gül gibi al ve narin Bir su gibi saydam ve sakin Susar kadın Ünzile

Kuşkusuz Ünzile şarkısının sözleri de yaşanmış bir başka olaydan çıkmış olmalı. Şarkı sözleri ve ezgisiyle hüzün tortusu bırakıyor yüreğimizde. Oysa adı Ünzile ya da Kader, gerçeği değiştirmez; kız çocuklarımızın okumaya, oynamaya, umudu ve hayatı yaşamaya, bilgilenmeye hakları var. Elbette ana babalar çağın ve çağdaş olmanın gereklerini yerine getirmeliler. Ekonomik, sosyal, kültürel, eğitimsel bağlamda yaşama düzeyine ulaşmalılar. Devlet bu olanakları sunmalı tüm insanlarına. Gelişmişlik, çağdaş uygarlık, aydınlık, insanca yaşama ancak böyle sağlanır. Yoksa daha nice Ünzile’ler, Kader’ler heder olur gider ülkemizde. Ayrımına varmadan insanca değerlerin. Beşik kertmeleri, çocuk analar, töre cinayetleri, kadına baskı ve işkence olayları bitmeden sağlıklı bir toplum yapısı nasıl sağlanır yoksa?!