- Kategori
- Gündelik Yaşam
Coşkunun böylesi
İki gündür coşkunun sınırlarını zorluyorum. Duygularım o kadar yoğun ki derste ağlamamak için kendimi zor tuttum. Bu yıl altıncı sınıflarım var. Birinci sınıflar kadar mini mini değiller ama yine de ikinci kademenin küçükleri. Her ay bir şairin şiirini ezberliyoruz. Özellikle beni etkileyen oğlum ; rahatına düşkün, oturduğu yerde yayılan, sessiz sakin oğlum. O gün temiz gömleğini giymiş, tıpkı bir beyefendi gibi . O, sesi çıkmayan çocuk gitmiş, sanki bir şiir üstadıymış gibi, tahtada, hepimizi büyüleyen bir edayla şiirini okudu. Sınıftan önce tık çıkmadı. Şaşkınlığımız ve hayranlığımızın sarhoşluğunu atlatınca bir alkış tufanı koptu. Kendimle gurur duydum. İyi ki bu mesleği seçtim. Coşkunun böylesi ancak böyle bir meslekte yaşanabilirdi. Çocuklarımla gurur duydum. Bu saf ve meraklı bakışları ne kadar çok sevdiğimi düşündüm.