- Kategori
- Şiir
Cumba'dan silkelenirken acılar

Kırgınlığım rüzgârlarda can çekişir iken
Bir çocuğun masumiyeti kadar saflık dolu
Tüm insanlar acılar içinde kıvranırken
İyilerin sessiz kalmasındandır bu acılar
Cumba'dan silkelenir iken acılar
Yalnızlıkları bozuyorum isyanımda
Bozuyorum ama daha kokusunu duymadan
Biliyorum küf kokuyor yalnızlık
Bozmasam suç, onunla kalsam pişmanlık,
Sessizlik diz boyu
Kahır umman denizden
Dağalama yüreğimi ey gurur
Elde edildiğinde kıymet kazanır sanılır
Elde etmek için çekilen emek sonunda
Bakılınca boş olan gurur, sana dokunmak
Fırtınalarda çile çekmek savrulmaktır karanlıklara
Var git uzaklara
Bırak beni lütuf deryasında baş başa
Sen ıztırar içinde kal
Aciz, fakir muhtaç halin ile kal sonsuza kadar
Ben kalayım dua ile kalbi kırıkların istinatgâhı
ızdırap ile kıvrananların sığınağı
Engin merhametin sahibi Rahman ile
Dua ile kalayım.
Tüm bedenimi içtenliğin gerçeğin hakikatin ummanında
kalibrasyonda geçireyim
Rabbim dinimi satrettiğim için desin
Günaha girerken istemeden
Hicap duyuyordun pişmanlıkla
Dinimi sat rettin, sat rettin, hicap duydun
Ben de seni afettim, afettim.
Ben de aşk ile iman ile diyeyim
Ey gözlerin görmediği zihinlerin zan ve bakışların
Anlamakta aciz kaldığı Rahman Rabbim
Ehli imana düşmanlık yapanların ve tüm şerlerin
Şerlerine karşı
Düzenbazların düzenbazlığından
Düzenbazlığına karşı senin o zarar verilmeyen
Himayene al endişe ve tasalarımızdan uzaklaştır
Ve senden uzaklaştıran
Bütün kayıtlardan cümlemizi uzaklaştır
Ve bizleri koru diyeyim
Salatı selam ile.
Satrettin: Dinin başı, önderi