D a r ı l m a

şaşırmaya hazır et kendini herzaman

ateşle sınanacaksın bil ki!

ıstırabında boğulma

zararı hep sana

kimse aldırmayacak, sen aldırsan da

meselâ, uzak tütecek yakınındaki gül

bilmelisin ki, uzak kaldığın her şey değişir

senin yirmi yaşın gibi yorulur/ buruşur

namluya sürülen beton devirmiştir çınarları

ne sokak kalmıştır, ne de o bahçeli cumbalı ev

yüzler paravan arkası

her gördüğün sarıya alıştıracaksın gözünü

geçmiş/ mektubun hükmü

tiz sesinin kalmayan kuvveti

su kesilmiş, küçük kurbağalı derede

unut ilkyazı /zaman dünertesi ân’ı

ayak uydurmaya çalışma geçmişe

ölüme direnilmez /bilirsin ya sen de

sebil dağıttığın çocuk gülüşünü

bulamazsın arama

yıldızlardan dilek tutma

renk veremezsin

silik, ruhsuz bir kartpostala

kış habercisidir artık zaman

sessizliğine sarıl ve arın dününden

kuvvetince örsüne vur

ve yarını duyumsa olabildiğince

bozkır olabilirsin ya da vaha

biraz gayretle

bir masal ülkesi yarat

çocukluğundaki gibi

pollyanna olmak lâzım hayata tutunabilmen için

sığ toprakta da yetişir yeşil

ellerinden sal tohumu bağrına

ömrün şarkısında es zamanı değil

soluğunu meyana çalıştır

geç kalmışlığın suç payı hep sende değil

biraz da hayata yüksün /ama darılma

5 Eylül 2011

Hâdiye Kaptan

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....