Deli bir özlem; Şehr-i İstanbul

Şiirlere, şarkılara, aşklara, özlemlere, tutkulara konu olur İstanbul… Eşsiz aşklara, kırılgan yüreklere, delice yaşanan sevdalara ve zaferlerin her saniyesine şahit olmuştur İstanbul…

Kim bilir hafızasında neler saklar… Kim bilir kimler gülümsetmiştir yüreğini, kimleri sarıp sarmalamak hoşuna gitmiştir… Kimleri istememiştir sokaklarında…

Neleri gömmüştür Boğaz’ın serin suları… Kırık kelimelerle dolmuştur derinlikleri, sevda yanıkları sarmıştır çehresini ve koyu bir laciverde terk etmiştir o güzelim mavisini…

Derin bir nefes alsan keskin bir sarhoşluk hisseder hücrelerin… Tüm tarihi, tüm güzelliği, tüm gökyüzünü içine çekmiş gibi hisseder, için içine sığmaz olur da yinede doyamazsın kokusuna…

Kızkulesine karşı kurulan düşlerdir belki sevilen, belki de savrulan küfürlerle dağılan kederdir kendini sevdiren…

Şehr-i İstanbul; keskin bir özlemle bakar gözlerine ve derin sevdalar saklar içinde…

Belki de bu yüzden ona bir türlü sevdalanamamam…

Belki de bu yüzden tüm bu güzellikleri kısa anlara sığdırmam…

Belki de bu yüzden sokaklarında kaybolmuş bir çocuk gibi davranmam…

Şehr-i İstanbul… Keskin bir özlem kokusudur içimde…

Gün geçtikçe boy veren…

Blognot : Can dostum Ahmet Aydın ve Mehmet Eren’e binlerce teşekkürler. Bu teşekkür yapılan muhteşem İstanbul turu için değil. Bu teşekkür eşsiz dostlukları ve kelime kelime aklımda olan o güzel sohbetleri için… En içten sevgilerimle...