- Kategori
- Şiir
Deli Gönül

Gülen Papatya
Gönül, ahhh deli gönül;
İbrişimden bir kafes ördüm,
Seni kafeste , uslu durur sandım.
Hercailiğin yine üstünde,
Sen beni kandırdın.
Başedemem deli gönül,
Ben seninle.
Senin gözün hep güzellerde.
Gümüş kelepçe ısmarladım, bileklerine,
Altın pranga yaptırdım, ayaklarına,
Siyah perde gerdim, kafesin önüne,
Sen!
Yine getirdin beni oyuna.
Baş edemem deli gönül,
Ben seninle.
Senin gözün hep güzellerde.
Esmer, sarışın kumral demezsin,
Gözlerinin rengini hiç görmezsin,
Kadın kokusu der, hep seversin.
Baş edemem gönül ben seninle,
Senin gözün hep güzellerde .. :)))
İbrişimden bir kafes ördüm,
Seni kafeste , uslu durur sandım.
Hercailiğin yine üstünde,
Sen beni kandırdın.
Başedemem deli gönül,
Ben seninle.
Senin gözün hep güzellerde.
Gümüş kelepçe ısmarladım, bileklerine,
Altın pranga yaptırdım, ayaklarına,
Siyah perde gerdim, kafesin önüne,
Sen!
Yine getirdin beni oyuna.
Baş edemem deli gönül,
Ben seninle.
Senin gözün hep güzellerde.
Esmer, sarışın kumral demezsin,
Gözlerinin rengini hiç görmezsin,
Kadın kokusu der, hep seversin.
Baş edemem gönül ben seninle,
Senin gözün hep güzellerde .. :)))