Demokratikleş(me)me

DEMOKRATİKLEŞ(ME)ME

Ey demokrasi, geldiysen üç defa vur…                                                                                                  

Gerçek  demokratik ülkelerde sanırım bizdeki kadar demokrasiden  bahsedilmiyordur. Sabah  kalkıyoruz demokrasi, akşam yatıyoruz demokrasi.

Ancak  “demokrasi “ kavramının  bu  kadar havada  uçuşması, bol  keseden  konuşulması  ne  o  düzeni  “demokratik”  yapıyor, ne  de söyleyeni “ demokrat.”  Kendisinde  olmayan  şeyin çok  konuşulması  kuralıdır bu herhalde…

On  yıllardır düşe kalka, taksit taksit, kör topal, paket  paket demokrasiyi  yerleştirmeye  çalışıyoruz. Bir türlü  “gelişmekte  ve  demokratikleşmekte  olan  ülke” durumundan  çıkıp da, “gelişmiş  ve  demokratik  ülke “ konumuna  oturamadık.

Ne  var ki yüz  yıllardır padişahın  kulu  olarak  yaşamış, bir Rönesans  aydınlanma  süreci  geçirmemiş, sanayi  devrimini  gerçekleştirmemiş, eğitim  düzeyi  düşük, bozuk  ve  yanlış  değer  yargıları olan  toplumda  demokrasi  yavaş  ve  geç boy  veriyor.

Algılayabilen, düşünen, eleştiren, sorgulayan, haklarını  bilen, örgütlü, mücadele  kararlılığı olan, bilinçli  ve cesaretli  bireylerden  oluşmuyorsa  toplum, geçiş de  zor oluyor demokrasiye.

Bunun  için önce bilmek, içselleştirmek;  düşüncede, anlayışta, bakışta, yaklaşımda, davranışta, ilişkilerde  yaşam şekli  haline getirmek  gerekir  her birey için…

 Demokrasiyi  sadece  seçim ve  sandıktan  ibaret  görmek  kısırdır, eksiktir.                                

Sandık  ve  seçim  ilk şartı, olmazsa  olmazı ve temeldir  demokrasinin.                                      

Ancaaaak !..                                                                                                                                              

Sandıktan çıkan  oyların  “seçilen  kişiye  ve  kişilere” hatırlattığı, söylediği  birçok şey  var.        

Birkaçını  sıralarsak :

*Demokrasi, çoğunluğun değil, halkın tamamının katılımıyla gerçekleşen  yönetimdir, unutma.

*Halkı belli bir kalıba sokmaya, belli bir dizayn oluşturmaya çalışan anlayışla hareket  etme.

*Otoriter  tavırlarla demokrasinin  yan yana  yürümeyeceğini, bir arada yaşamayacağını bil.

*Şu şöyle olacak, bu böyle olacak fermanlarıyla toplum mühendisliği yapma.

*İnsan haklarının ölçü alındığı özgürlük alanlarından beslenir demokrasi. Bu nedenle, kimseye yaşam tarzına müdahale endişesi yaşatma.

*Farklılıkları ortadan kaldıran “onlar” ve “biz” ayrımına girme.

*Özel hayatın dokunulmazlığı, insanları dilediği gibi özgürce yaşaması ve bireysel hak ve  özgürlüklerin güvencesini sağla.

*Herkese eşit davran. Ve herkesin sosyal, siyasal, inançsal, kültürel, ekonomik haklarını savun.

*Muhalif olanlara, farklı düşünenlere, eleştirenlere düşmanca  bakma. Buna  tahammül  etme, saygı duyma kültüründen vazgeçme.

*Belli bir yapıda insan yetiştireceğim çabasına girme.

Çoğunluğun mutlak hakimiyeti yoktur, aklından çıkarma.

*Gerçek demokrasilerde kazananın doğrularının, kararlarının, iradesinin dayatıldığı  çoğunlukçu değil; herkesin kararlarda etkili olduğu, fikrinin alındığı çoğulcu anlayış  olduğunu bilmen lazım.                                                                                                                              

*Ayrıca tepeden inmeci bir toplum tasarımcılığı yerine müzakere ve uzlaşıların oluşmasına  çaba gösteren bir iktidar anlayışıyla yönetim erkini sürdür.

Evet, oyların dilinden özeti budur.