Özel biri değilim. Sıradan bir yaşam süren sıradan bir adamım.
Çok geçmeden adım unutulur. Tuzluk.
Sahi neden yazıyoruz?
yahut; dert, tasa, hikaye anlatmayı seven bir toplumun ferdi olarak belki de iletişim kurma çabası, kendini birilerine anlatma güdüsü diyorum bazen. hülasa-ı kelam senin arkadaş gibi net bir cevap bulamadım ben. böyle aşure tadında, her telden ne ararsan var sebepler arasında. öyle. selamlar. t.
03 Nisan 2008 16:04Sahi neden yazıyoruz?
öncelikle şu konuyu açıklığa kavuşturalım. “beni kimse dinlemiyor” diyen arkadaş ben değilim:P sonralıkla yazacağım o kadar çok şey var ki bu konuda ama ne sayfalar ne sabırlar dayanır buna sanırım. lakin ısrarlıyım, deneyeceğim:) bu soruyu o kadar çok sordum ki kendime. her gün başka bir cevap buldum. dengesiz miyim neyim? misal gün oluyor sayfalar, sayfalar dolusu anlamlılığına bakmadan burada veya başka bir mekanda yazmak istiyorum. gün geliyor kılımı kıpırdatmak istemiyorum. peki ben niye yazıyorum? galiba biraz bilinmek için. şurda şöyle bir adam var yazdıkları doğru mu yalan mı bilmem ama "iyi edebiyat yapıyor desinler" diye belki. bazen de; can sıkıntısına bire bir bu iş. soran yok eden yok. yaz babam yaz... hem böyle yazdığım gibi de konuşamam ben. ifade kabiliyetim kendi çapımda maksimize oluyor yazarak. ya da bazen nostalji manyağı biri olarak anılarımı bir yerde tutmak, toplamak hatırladıklarımı yazıp bir kenara arşivlemek oluyor amaç. bizden ayrılmayın:).
03 Nisan 2008 16:03Sessizlik boş bir kağıt gibiydi...
o kadar etkileyici bir hikaye ki ne diyeceğimi şaşırdım ama öte yandan bir şey yazmalıydım. ama ne? iyi ki yazmışsın ve ben de iyi ki okumuşum. mükemmel.
31 Mart 2008 09:05- Toplam blog
- : 39
- : 765
- Kayıt tarihi
- : 21.10.06