Didem Yaylalı’nın anısına

 (Hakim Adayı Didem Yaylalı anısına)

Konya’lı küçücük bir kızdı Didem
Aklını okumayla bozmuştu Didem
Tam onsekiz yıl odasından çıkmadı
Çalıştı, çalıştı, yazdı, okudu Didem.
 
Hani sen hakim olacaktın Didem?

Ara sıra danslara giderdi arkadaşlarıyla
Ara sıra koşardı oynardı parklarda
Gülerdi, gülmesini severdi bir de hukuğu
Kader ağların ördü ona en erken çağlarda

Ama Didem muhafazakar değildi ki

Didem hep hakim olmak istedi
Beş yıl Hukuk Fakültesi’nde okudu
Sonra hırkasını stajiyerlikte dokudu
Bu kez aday oldu hakimlere çay kahve taşıdı.

Ama heyhat yollar hep kesikti
Artık umudunu da kesti Didemcik..

Eğer muhafazakar değilsen, sen nesin
Belli ki %50’nin içinde bile değilsin
O zaman nereye gidersen git bilesin
Adını bütün iş bulma listelerinden silesin.

Çünkü kader değil bu, muhafazakarlık

Bu çağımızdaki ters bir insanlık
Dans ediyorsan yoksun sen ölüsün
Gülüyorsan sen zaten gömülüsün
Sen çoktan mahallenin bir gülüsün.

Didem şimdi bütün listelerden silindi,

Didem öldü gitti o'na hiç kimse ağlamaz
Anasından başkası karalar bağlamaz
Didem öldü gitti muhafazakarlar sevinsin
Babasından başkası yüreğini dağlamaz.

Didem öldü gitti şan olsun yobazlara
Kına yaksınlar her yanlarına, bir de Rabia.