Dinleyin!

Şu seslerin bir şekilde kağıda dökülmesini ve oradan da çeşitli müzik aletleriyle tekrardan bir araya getirilebilmesini bulan adamdan Allah bin kere razı olsun... Bildiğiniz Müzik’ten bahsediyorum yahu... Şu “kitap okumaktan ve müzik dinlemekten hoşlanırım”daki Müzik’ten... Ağızdan kolaycacık çıkan, insanı bir duygudan bir duyguya sürükleyen, bazen bağıra çağıra söylenen, bazen ıslıkla çalınan, normal bir zamanda sadece dinlenen ama hususi anlarda hissettirebileceği şeyin haddi hududu olmayan notalar topluluğundan....

Anlatmadan geçemicem a dostlar!..Anlatmazsam yaşamamın bir kıymeti kalmaz çünkü... Yarım saat önce yaşadığımı paylaşmazsam çatlarım orta yerimden...

Şirketten 10'u biraz geçiyodu çıktım... Benim patron öyle bildiğiniz patronlardan değil, normal bir adam... Parada pulda gözü olan, derdi olan bir adam değil... ”Mühim olan insanlık” felsefesinde bir şahsiyet. İyidir... Hatta hali hazırda yaşayan en iyi insanlardan biridir... Neyse efenim... Patron beni Kadıköy’e varabileceğim en manalı yer olan Karaköy'e bıraktı. Vapur da kalkmak üzere... Nasıl güzel rüzgar var. Sigara almayı unuttum binerken. Napcam falan diye düşünürken çaycıdan isteyiverdim bi tane. mp3 player'a bugün yeni şarkılar da yüklemiştim... Coldpaly / Yellow... Zaten olağanüstü şarkıdır. Ben de”ne zamandır dinlemiyorum bari onu da atayım da hoşluk olsun “ demiştim koyarken şarkıyı... Çalmaya başladı ama bir değişik... Aman allah .. Yaylılar girdi... Giriş o giriş... Viyolonsel bi yandan, kontrbas bi taraftan... Şiir gibi Allah sizi inandırsın... Rüzgar esiyor... Boğaz bir harika... Sigara yanıyor, çay elimde....”yav!” dedim "yumurtaya can veren rabbim....hakkaten iyi ki yaşıyorum yahu"

Bitti sanıyorsunuz. Ama bitmedi. Karaköy-Kadıköy eşittir 20 dakika. 20 dakika eşittir ortalama 5 şarkı. Biri Coldplay /Yellow - String Quartet versiyonu. Diğerleri? Söyliyeyim efendim.

Cake / Never There…Aman aman! Havaya müsait şarkılar seçmişim hep….Şarkının başındaki telesekretere otomatik bir sesle bırakılan (ben öyle algılıyorum) mesaja gülüyorum. Kalk dans et kadın! Yapman gereken bu aslında. Sağındaki solundakileri de çekiştir. Ama yapmıyorum. Ne de olsa kooooskoca bir kadınım ben di mi?

Hemen arkasından Kansas / Dust in the Wind geliyor… Ve bu harika rüzgarda nasıl iyi gidiyor anlatamam. U2 / One… Alıyor götürüyor beni yılların daha geçmediği zamanlara…. Arkasından , bu ülkede yapılmış en eğlenceli şarkılardan biri başlıyor…İzel/ Yelken… Yine yıllar önce , derdimin tasamın olduğunu sandığım zamanlarda , eski iş yerimde Çiçi’nin bu şarkıyla ettiği danslar geliyo aklıma… O zaman nasıl gülersem, şimdi de öyle gülüyorum düşününce. Kubat Yas'lı Yas'lı söylüyor.Player çalıyor çalıyor çalıyooorrr.... Ben kendimden geçiyor geçiyor geçiyooorum...

Bir de bakıyorum Haydarpaşa’ya yanaşıyor vapur. Ellerinde valizleriyle insanlar iniyor. Trenlerine yetişmeye çalışanlar var. Haydarpaşa hep güzeldir. Önünden geçerken hoparlörlerden şu anons duyuluyor;“Falanca’dan 11:30 da hareket eden Filanca Ekspresi Haydarpaşa Fişmanca yol’a girmiştir.İçinde çok özlediği birilerini bekleyenler slow motion koşarak kompartmanları arayabilirler.Bekleyişinizde TCDD’yi tercih ettiğiniz için çok teşekkür ederiz. Mendiller müesseseden...”

Panaromik bir hareketle uzaklaşıyor vapur Haydarpaşa’dan...Yahu! Ben bir filmin içindeyim de benim mi haberim yok?Kulağımda Manic Street Preachers ”Gözlerimi senden alamıyorum” diyor… Bu seferlik İstanbul’a ithaf ediyorum normalde kızıma söylediğim bu şarkıyı.

Kadıköy’e yanaşıyor vapur ama benim hiç acelem yok. Koştur koştur gidip iskelenin verilmesini beklemek çok saçma gelir bana. Beklerim bir sakinleşir ortalık ondan sonra kalkarım yerimden.

Karaya ayak bastıktan sonra kulağıma yüklediğim bir sürü güzel müziğin ritmlerine ayak uydurmaya çalışarak minibüsüme doğru yol alıyorum. Eve geldiğimdeyse sadece bunu birileriyle paylaşmak istediğimin farkına varıyorum. Umarım siz de bu yolculuktan en az benim kadar keyif almışsınızdır.

Dipsos: Coldplay/Trouble…Banıp banıp yiyin