Diyarbakırspor-Fenerbahçe maçından notlar

Fukaralıkta süreklilik ama skor!

Gol her zaman hatadan doğmaz, bu kadar seri pası bir arada yaparsan, rakip çaresiz kalır, gol gelir: Gönül orda olmasa Emre ordaydı.

Arzu artışı skor almayı kolaylaştıracak gibi..

Alex’in olmaması, dezavantaj; ama teknik olarak değil; dersi zorlaştırması açısından. Alex yokken yapılan puan kayıpları Alexsizliğe bağlanıyor ve normal karşılanıyor, bu FB nin tedavisini zorlaştırıyor.

Esas ölçünün Diyarbakır deplasmanı olduğunu, Sivas maçı yazımda belirtmiştim. Sorumun cevabını aldım: “fukaralıkta süreklilik” ama ikinci yarıdaki Diyarbakır fukaralığının anlamını çözemedim: yenilen gol, ilk yarıdaki ezberlerini bozmuş olabilir.

Diyarbakır’ın üst üste yakaladığı üç gol pozisyonu var bir yarıda, gol dışında.

Bilica’yı efsane yapan, Sivas’ın yerleşik oynamayı iyi bilen bir takım olmasıydı; bu, FB de sökmez, arkasına çok adam kaçırıyor; golde bir kaçırdığı yetmedi, ikinci kaçırdığı golü yaptı.

Baroni’nin ofansif katkısı çok az, hatta yok.

Santos, Guiza, Emre, Carlos yetenekliler ama bu yeteneklerin toplamı FB’yi taşıyamıyor; skor yanıltıcı, oyunda kayda değer gelişme görülmüyor. Diyarbakır’ın düşmesi, FB’li oyuncuların işini kolaylaştırdı.

FB oyununu oynayamıyor, yani rakibe kabul ettirebileceği bir oyun oynamıyor.

GS’de rakip beklerden ekmek yiyor, FB’ de. DS’un sol belki ilk iki golde de başrolde; golü engelleyemeyebilirsiniz; ama rakibin işini zorlaştırmalısınız, biraz olsun.

Diyarbakır beklendiği gibi sert başladı ama oynamayı da istedi, dan dun oynamadı. Kazım’ın golü, önceliklerinin savunma olmadığını anlatıyor.