Doğan Cüceloğlu’nu Dinlerken

Cumartesi pazar kitap fuarına gittim.Çok kalabalıktı tek başıma gittim zaman zaman da yardım aldım. Yazarlarla resim çektirdim. İmzalayacakları bana uygun kitaplar yoktu ben de sadece resim çektirdim. Doğan Cüceloğlu ve bazı yazarların konferanslarına katıldım. Zaten kitap fuarlarında yapabildiğim en iyi iş konferans dinleyebilmek. E-kitap sesli kitap satılamadığı için bizde kitapları ellemekle yetindik.

Doğan hocanın konferansını dinlerken yeniden bazı şeyler kafamda yerine oturdu. Normal olmayan yolunda gitmeyen bir şeyler var ve hocam konuştukça onları biraz daha sorgulama imkânım oldu.

Diyor ki insanlar davranışlarıyla sen var mısın yok musun? Evet, düşünelim merkezi ve yerel idareler komşularımız iş ve diğer arkadaşlarımız sizlerle olan ilişki ve hizmetlerde sen var mısın yok musun diyerek hangi mesajı veriyorlar. Sen bu ekibin parçası mısın değil misin her engelli ve ailesi düşünsün sizi ekibin bir parçası olarak ne kadar görüyorlar.

Yahu biz tek başımıza oy kullanamıyoruz yolda yürürken bile iznimiz olmadan kolumuzdan asılanlar kendine göre sağa sola git diyenler bu gün kargocuların önünden geçiyorum her zaman dükkânlarının önünde el arabaları sivri yerleri her yerime batıyor siz bu halde kendinizi nasıl hissedersiniz çok değerli olduğunuzu düşünür müsünüz bu gün ayağım bir taşa takıldı düşüyordum. Ben de taşı incelemeye başladım oradan bir kadın bir şey yok demez mi ben de size bir şey sorduğumu hatırlamıyorum dedim. Meğer binaya klima takanlar o taşı bırakmış gitmiş yine markete gireceğim bisiklet tamircileri ortaya gelişigüzel bisikletleri sıralamış. Onlara da bir şeyler anlatmaya çalıştım. Sürekli birilerine cevap vermek ve bir şeyler anlatmak zorunda kalsaydınız kendinizi nasıl hissederdiniz karşıdan karşıya geçecektim yaya geçidine araç koymuşlar çektirdim ve ondan sonra karşıya geçtim. Adamın teklifi ne gel ben seni karşıya geçireyim. Ben de siz aracı çekeceksiniz ben de öyle geçeceğim dedim.  Sonra sarı çizgide yürüyorum adam ortaya el arabası koymuş adama lütfen koymayın dedim oda sarı çizgide değil dedi. Bende sarı çizgiden yürürken koluma çarptı dedim. Adamda arabayı birazcık ileri itmekle yetindi.

Biz kaldırım işgalleriyle uğraşırken şunu fark ettik. Adamlar kesinlikle biz işgaliye ödüyoruz istediğimiz kadar yayılırız ve buna karşı çıkanlar bizim ekmeğimizin düşmanıdır mantık bu gidişle de somut sonuçlar almak oldukça zor peki siz Bebek arabalı yaşlı hamile ve engelli olarak yaya olsanız kendinizi nasıl hissederdiniz değerli olduğunuzu düşünür müydünüz?

Ben hocamı dinlerken toplumun bize bakışını bir kez daha sorguladım. Ve resim çektirmeye gittiğimde hocam lütfen farklı olanlara karşı tutum ve davranışlarıda farklı olanları tanımaya anlamaya çalışmamız gerektiğiyle ilgili yazılarda yazınız dedim. Hocamın hoşuna gitti oradakilere alkışlattı.

Salih Arıkan, Tel: 0506 514 96 93