Doğmamış Bir Bebeğin Güncesi

ADIM XX BEBEK BENİM

Adımı sormayım bana, adım yok benim,
Doğsam Ayşe, Elif gibi bir şey olurdu belki,
Belki de başka bir isim, ama doğmayacağıma göre,
Hiç önemi yok artık bu gerçeğin, ne fark eder ki,
Doğmamış bir bebeğin adı olmaz çünkü,

Yaşımı sormayın bana, yaşım yok ki benim,
Doğsam bir şey söyleyebilirdim,
Asıl olan doğmak değil mi, her can için,
Yaşamak için ağlardım önce, tüm gücümle hem de,
Ciğerlerime çekerdim havayı, yanardı canım biraz belki,
Umursamazdım hiç, duysun isterdim önce annem,
Eğer kapıda bekliyorsa sonra da babam, sesimi,
Bilsinler benim de, dünyaya merhaba dediğimi,
Gözleri yaşla dolsun, hatta dua etsinler mutlulukla,
Uzun ömürlü ve sağlıklı olmam olsun dilekleri,
Ya da buna benzer bir şeyler, tüm bebeklere dilenen türden,
Bunların hiç birinin önemi yok şimdi,
Nasıl dua edileceği ne fark eder ki?

Kime benziyorsun sen, demeyin bana,
Belki anneme, belki babama,
Belki çok güzel bir kadındır annem, belki de çirkince biraz,
Ona benzerdim belki, benimde olurdu beğenmediğim yerlerim,
Ergenlik çağımda üzerdi mesela, o çirkin bulduğum yerim,
Teselli ederdi babam beni, çok güzel benim kızım derdi,
İnanırdım ona, bilirdim beni ne kadar çok sevdiğini,
Keşke babama benzeseydim derdim içimden,
Ne vardı anneme benzeyecek,
Babam dünyanın en yakışıklı adamı diye düşünürdüm,
Bunu anlardı hemen babam, çok akıllı olurdu,
Gülümserdi içtenlikle, annen de güzel sende derdi belki,
Ya da hiç gerek kalmazdı tüm bu konuşmalara,
Ben zaten doğrudan babama benzerdim,
Hık demişte burnundan düşmüş, dedikleri türden hani,
Bunları düşünmek bile ne çok içimi acıtıyor şimdi,
Doğmamış bir bebek için, ne önemi var tüm bunların,
Kime benzediğim ne fark eder ki,

En çok kimi seviyorsun sen sorusu vardır hani,
Tüm çocuklar duyar bu soruyu sürekli,
En sevmedikleri sorudur ya bu soru,
Çoğu cevap vermemek için ısırır dudaklarını,
Ben razı olurdum bu soruya bile,
Her gün defalarca cevaplardım hatta
Yaşamın değerini biliyorum çünkü,

Kimi sevdiğimin ne önemi var artık,
İkisini de çok severdim, o durumda çünkü
Şimdi sevmiyorum ikisini de,
Neden diye sormayın, sebep belli değil mi?
Gerekçeleri ne olursa olsun,
Bu beni ilgilendirir mi sizce?
Veya hangi sebep bağışlatabilir bu suçun günahını,
Hangi günah, benim canımdan daha büyük olabilir,
Ben vereyim cevabını, isterseniz size kendi sorumun,
Tüm vicdanlar susuyor, bu gerçek karşısında çünkü,
Hatta bazıları daha da ileri giderek savunmaya çalışıyor,
Bu en onursuz cinayeti,
Neden mi, ben söyleyeyim o halde,
O mutlu mesut sanılan evlerin çoğu benzer sırlar taşıyor çünkü,
Eften püften sebeplerle bazen,
Son veriyorlar kendi parçaları olan yaşamlara,
Kariyer diyorlar bazen, bazen bakamayız, vs vs
Ne fark eder ki gerekçelerinin ne olduğu,
Bunlardan hiç biri bu cinayet için hafifletici sebep olamaz,
Ben kendimi savunamıyorum çünkü,
Tüm bunları düşünmek anlamsız geliyor şimdilerde,
Ben doğmadığıma göre, ne fark eder ki,

Kimin hakkı var, canımı almaya benden,
Dünyayı değiştiren bir bilimci olacaktım belki,
Çok büyük bir sanatçı, siyasetçi, ekonomist ya da,
Eşsiz bir dehaydım belki de, dünyanın hiç göremediği türden hatta
Çok sıradan biri belki, tüm ömrümce hiç çalışmayacak biri,
Tüm bunların hiç ama, hiç önemi yok,
________________Neden mi?

EN TEMEL HAK YAŞAMAKTIR ÇÜNKÜ....

Evrensell bir yara için kaleme alınmış bir şiir.

Prof. Dr. Nazan Apaydın Demir