Doğmamış çocuklara iletiler...

Henüz ana rahmine düşmediniz… Büyük bir hevesle rahme düşmeyi, gelişip 9 ay 10 gün sonra da gözlerinizi yaşama açmayı düşlüyorsunuz… Hevesinizi anlıyorum, bu amaçla tanrı tarafından var edildiniz… Merak ediyorsunuz dünyada neler var, yaşamak nasıl bir şey. Biraz merakınızı gidereyim…

Dünya öyle güzelliklerle dolu ki, her taraf yemyeşil, ağaçlar meyvelerle dolu, mis kokulu çiçeklerde kelebekler uçuşuyor, gökyüzü masmavi, mis gibi bir hava var soluyacağınız, sular şırıl şırıl akıyor çeşmelerden temiz berrak, denizler var okyanuslar var içinde envai çeşit balıklar yaşamakta, ormanlar var bin bir çeşit hayvanı barındıran, insanlar güler yüzlü, kimi işinde kimi evinde kimisi de köyünde, mutlu mesut yaşamaktayız, haydi siz de gelin dünyaya bu güzelim yaşamı paylaşmaya….

Desem de sakın inanmayın… Yalan söylüyorum, bir zamanlardı tüm bu yazdıklarım, hepsi geçmişte kaldı… Sakın gelmeyin, yaşanası olmaktan çıktı artık bu güzelim dünya. İnanamıyorsunuz değil mi, nasıl olur diyorsunuz, kim bozabilir tüm bu güzellikleri, neden bozabilir… Oldu işte insan denen nankör varlık tanrının yarattığı bu muhteşem dengeyi bozdu, sizin uzun yıllar mutlu yaşayabileceğiniz bir ortam yok artık… Onun için gelmeyin bu berbat dünyaya, azap dolu bir yaşam bekliyor sizleri haberiniz ola…

Yeni gelecek olan nesiller neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmediklerinden o an yaşananların doğru olduğunu düşünüp bizim yanlışlarımızı yapmaya devam edecekler ve yaşam daha da vahim bir duruma gelecek…

Her gün küresel ısınmayla ilgili bir haber çıkıyor, ama kimsenin bir çaba gösterdiği yok. En azından sera etkisi yapan gazların atmosfere verilmesi azaltılsa, birkaç derece ısınmanın önüne geçilebiliyormuş. Daha ne duruyoruz ki baksanıza kışı yaşayamıyoruz, etkiler bariz bir şekilde kendini gösteriyor, kış ılık geçiyor diye sevinenler var mı bilmiyorum ama ben hiç hoşnut değilim normal değil çünkü, denge bozulmasının göstergesi bu. İleriki nesillere güzel bir dünya bırakmak bir yana bizi de mutsuz, sıkıntılı bir yaşam bekliyor.

Yüce tanrım sonumuzu hayır etsin diyeceğim ama, tanrım demez mi ki ben size böyle mi verdim dünyayı, bozan da sizsiniz ne haliniz varsa görün… Onun için bir an önce çareler üretip yaşanası bir dünya bırakmalıyız yeni nesillere, hayal gibi gelse de düzelmesi, yine de bir umut var içimde…

Tanrıya inanıyorum ve göstereceğimiz çabalarımıza karşılık belki bir mucize yapar diye düşünüp umutlanıyorum…