Doğum günüme 3 gün kala...

Bir çok odası bulunan bir malikane de yaşıyorum ben. Odalarımdan her birini, içinde bulunduğum yaşam dilimimin, o zamanımın gerçekliği ile dekore ettim...

Sıfır yedi yaş odasındaki; eşyalar hep birbirinin benzeri: Her şey çok renkli. Bir o kadar da itinalı ve düzenli; tıpkı anne eli deymiş gibi...

Yediden sonra bilirsiniz; önce renkler değişir odalarımızda...Bakın şimdi eskisi kadar pastel değil, daha canlılar değil mi?.

Düzen derseniz o da farklı: Çekmecelerde ki giysiler önceki kadar cetvelle ölçülüp biçilip de katlanmışcasına düzenli değiller artık. Hatta yavaş yavaş göze; bir kere giyilip bir kenara atılmış, hatta teki kayıp çoraplar çarpmaya başlıyor yastık altlarında...

Sonra sonra buluğ döneminin etkisi siniyor o odalara...
Okul kitaplarının arasına saklanmış günlükler, kız veya erkek arkadaş fotoğrafları, duvarlarda ilah muamelesi gören star posterleri...

Bir dönem bu böyle devam ederken yaşlar yirmileri bulduğunda; biraz daha azalıyor renkler ve sanki daha az özel olmaya başlıyorlar.

Evde beraber yaşadığımız ailemizin kullanımında olan "ortak alan"ın dışında tutulmasının verdiği o kendine haslık halini, kaybediyor yirmilerden sonra odalar.

Buluğ döneminin bititmiyle, özerk alan oluşlarına yüklediğimiz o haddini aşmış anlamı azar azar yitiren odalarımız, daha bir kimliksiz ve daha ortak alan tarzına bürünmeye de başlıyorlar.

Bu durum ayrı eve geçene kadar üç aşağı beş yukarı böyle devam ediyor.
Ve ayrı eve taşınıldıklatan sonra; ki bu genelde yirmilerin ortalarına doğru gerçekleşiyor.
Artık ya evin tamamı yada beraber yaşadığınız biri varsa yine size ait olan oda, tekrar size has özellikleri taşımaya başlıyor.

Sanırım bu durumun nedeni; kişiliğin artık bu yaşlarla beraber iyiden iyiye oturmaya başlaması ve bununla parelellik gösteren; daha yalın daha kendimize haslık hali.

Okuduğumuz kitaplar, ilgi alanı ve hobilerimize ait özel malzemeler, hayatımıızda ki insanlara ait fotoğraflara bu yaş odalarında daha çok rastlanıyor.

Otuzlu ve kırklı yaşlarada ise; odalar daha sofistike hale geliyor.
Çünkü, öneceye oranla yaşanmışlıkların getirdiği komplike hal ve bunu yanısıra damıtılmış seçimlerin görüngüleri çevreliyor artık hayatlarımızı.

Seçilenler ve elenenlerin dengesinde kurulıyor düzen. Ve kurduğumuz düzenin devamlılığında da sağlayan, yine bizim seçimlerimiz ve tercihlerimiz oluyor.

Kırklara doğru; daha fazla ben merkezcilik, daha fazla kendi değerini bilme ve parelellinde daha fazla eleme yapılarak oluşturulmuş bir çevreye sahip oluyoruz.

Bir kapıyı aralayıp başını usulca dışarıya doğru uzatmaya benziyor; doğum günleri...

Bir odadan diğerine geçerken; artık tanıdık gelen tüm o eşyaları ardımda bırakarak; elediklerim geçmişimde, seçtiklerim geleceğimde yeni bir odaya doğru yürüyorum şimdi.

Varmama henüz üç gün var..
Saatler 22:30 u gösterdiğinde 27 Aralık gecesindeyse bu geçiş tamamlanacak...

Vardığımda, muhtemelen, o yeni oda da bomboş olmayacak...
Diğer odalarda edinilip, yanımda kalmasını için seçmiş olduklarım, orada beni bekliyor olacaklar...

Ve bu odada geçirecek olduğum zaman içinde, yeniler öncekilerin aralarına katılacaklar.
Benim seçimim olduklarından, bu yeniler de sanırım tanıdık gelecekler. Ancak yinede, bildik olmayacaklar ötekiler kadar bana.

Çünkü: Her yaşın seçimleri aynı bene aitte olsa, seçilip o odaya alınma sebebeleri; biliyorum ki, ardımda bıraktığım her sene ile beraber fazlasıyla farklık gösterdiler.

Ve ben işte bundandır ki; ben bu yeni oadad da her birini -sıfır yedi yaş odasında varlığından haberdar olduğumdan beridir peşim sıra yanımda odadan odaya taşıdığım o yavru kedilere has merakla-inceleyecek ve keşfetmenin keyfini süreceğim.

Evet ben deneyimciyim...

Deneyerek öğrenmek, öğrendiklerimle yürümek, odadan odaya geçerken edindiklerimden seçimler yapıp bir kısmınla helalleşmek, bir kısmınla yola beraberce devam etmekten; müthiş keyif duyuyorum...

Şimdi eski odadan, ayrılma vakti...
Görüyorum... diğer odanın ışığı yanmış bile...

Eski dostlarıma eklenen; yeni dostlarımla,
Eski deneyimlerime eklenecek; yeni deneyimlerimle,
Eski mutluluklarıma katılacak; yeni sevinçlerle
Eski yaşlarıma eklenecek; yeni bir yaşa daha "merhaba"...

Sevgi ve ışıkla,
Ayna

24.12.2007