- Kategori
- Şiir
Dokunsam, kül olurum
Dokunsam diyorum saçlarına;
İçime bencil genler gülüyor.
Dinazor gözlerimde ateş huzmesi,
En çok sen yokken büyür vahşetim.
Dokunsam belki;Kıyamam...
Bahar kokan sarmaşık kollarından
Salkımsöğüt saçlarına.
Öyle ince öyle nazenin
Örerim ki seni gergeflere
İpince!
Titrer içim
Kopacaksın diye...
Güneşli günlerde
Ahmak ıslatan gibi
Sensizlik algısının tahribatı bende.
Seni özlemeyi ne çok resimledim
Kalbimin en insan yerine.
Ve dokunsam saçlarına, olası;
Tutuşur tutkunun alazıyla
Bütün evren... Kül olurum ben de...
İçime bencil genler gülüyor.
Dinazor gözlerimde ateş huzmesi,
En çok sen yokken büyür vahşetim.
Dokunsam belki;Kıyamam...
Bahar kokan sarmaşık kollarından
Salkımsöğüt saçlarına.
Öyle ince öyle nazenin
Örerim ki seni gergeflere
İpince!
Titrer içim
Kopacaksın diye...
Güneşli günlerde
Ahmak ıslatan gibi
Sensizlik algısının tahribatı bende.
Seni özlemeyi ne çok resimledim
Kalbimin en insan yerine.
Ve dokunsam saçlarına, olası;
Tutuşur tutkunun alazıyla
Bütün evren... Kül olurum ben de...