Dokuzlam 4: beyaz sevda

Boşa koyuyorum dolmuyor, doluya koyuyorum almıyor
Bu sevdayı dünyada hiç kimse bilmiyor
Olacak değil ama sürükleyip duruyoruz ikimiz bir ucundan
Sen kendince yaşıyorsun ben kendimce
Nice ince hesaplar yapsak şatolar kursak
Bütün şatolar iskambilden olur, o da bulursak
Onun için hiç umut besleme bana da seslenme
Zaten uzaktayız ne uçak, ne de bir araba var
Aramızda bir sürü devler ve aç akbabalar.

Vazgeç be güzelim ısrar etme, olacak iş mi
Bu gidiş gidiş mi, aklını topla, ne yapıyoruz biz
Şiirler yazıyoruz, uzaktan uzağa, sanki hiç ölmeyecek
Bir kişiye sesleniyoruz sanki o bir gökten inme bir aziz
Fakat ne kadar seslensek o hiç gelmeyecek, hiç şaşma.
Pencerelerde beklesen , göklere seslensen, boşuna
Güvercinler uçurtsan dualar etsen, ne de olsa mevsim yaz
Boşuna be güzelim hep boşuna, boşa çabalama
Yangın bitmiş, itfaiye gitmiş, bu sevda kara değil, beyaz.