Domatesli şiir

Sen hep o yerdesin..

Kumları ıslatan denizin köpüklerinde..

Kimsesiz çocukların cigara tüttürüp söyledikleri türkülerde

Bir martının ağzında ki simitte...

Çığlıkta masumiyette..isyanda kabusta hüzünde..

Neyse ne işte sen hep o yerdesin...

Şimdi sana kızsam

Namussuz çay bile içilmiyor sensiz...

Attığım tavla zarların da bile çıkmıyor kemik sesleri...

Yapay çiçekler gibi kıpkırmızı ama kokusu yok bu domateslerin desem..

artık gel desem..

bilmezsin

biliyorum sen hep o yerdesin..

Çünkü herşeye anlam veren sensin...