- Kategori
- Şiir
Dünyanın Sonunda...
Dünya’nın sonunda;
Uyanacağız belki de farklı bir sistemde,
Kim bilir belki Samanyolu dışında bir galakside!
Ne o çok mu fütürist göründüm yoksa size?
Sonbahardan, aşktan, dört mevsimden mi bahsedeyim?
Sene olmuş 2019!
Tamam onlara da saygımız sonsuz…
Ayıp olur artık ama Kaptan Kirk’e ve Aştar Şeran’a.
Sahi, Voyager 1’i kim bulacak dersiniz,
Altın plağı bir açın, illa ki bizi seversiniz…
Duydular mı yoksa ‘’Sabah şerifleriniz hayır olsun!’’ sesini?
Ne güzel olurdu fakat şöyle iki kelam telepati.
Başına bir şey gelmediyse eğer,
Çarpmadıysa asteroit ya da bir göktaşı,
Aslında 1977’de fırlatıldığı anda,
Evrende varlığımız biliniyor demek şu anda!
Einstein ‘’zamanın bükülmesi, yer çekimindendir’’ diyor.
Şiire bakansa ‘’yahu bu adam ne saçmalıyor?’’
Şimdi okuyana elbet çok tuhaf gelecek,
2077’de çocuklar bile gülecek...
AKİF MERT TUZCUOĞLU
7 Ocak 2019 Pazartesi
merttuzcuoglu@gmail.com
https://twitter.com/tuzcuoqlu
http://blog.milliyet.com.tr/tuzcuoglu