Dur!

Sınırlarını haddinden fazla aşmış arsız bir egonun zavallı beyin hücrelerine nüfuz etmesiyle, her canlıyı kendi zavallılığınla bir tutup ele geçirmeye yeltenen garip mevcudiyet.

Karşında ellerimi kavuşturmamı ya da hiç denemedim ki teslim olarak kollarımı havaya kaldırmamı bekleme. Suç mahallinde basılmış bir zanlı değilim.

Masa başında çalışırken, tüm gününü göz sağlığıyla birlikte harcayan, soğuyan kahvesini unutup her yudumlayışında yüzü ekşiye çalan, sırtında geceler boyu ağrılar çeken ve belki de genç yaşında yarı kambur dolaşacak biri olabilirim.

Belki de direksiyon başındayımdır, sabahtan geceye. Ayak tabanlarımı nasır bağlamış, İstanbul trafiğinde sinirlerim laçka, ehliyet alana kadar can attığım direksiyondan ölesiye nefret etmişimdir artık. Tabanlarım sızım sızım sızlıyordur, tam dinlenmeye çekileceğim vakitlerde nasırlarımın zonklamasıyla sıçrıyorumdur uykumdan.

Ya da gece vardiyasını tamamladığı halde, işine son verilen arkadaşlarının boşluğunu doldurabilmek için gündüz de mesaisine devam ettirilen, bitkin işçilerden biriyim. İki kişilik çalışıp, bir kişiyi doyuracak kadar kazanmasam da, hayatta en çok yetinmeyi öğrenmişimdir. Dilenmek, çalmak arsızlıktır, borçsa gırtlağa yüktür ve hep şükürdür.

Tam yedi saat süren zor bir ameliyattan çıkmış, başı zonklamakta olan bir cerrahımdır belki. Dikkatsizlik, hata gibi bir lüksüm yok, bir hayat söz konusu. Çalışma şartlarımda ne kadar mümkün olursa, dinç kalabilmek için elimden gelenin fazlasını yapmalıyım. Ertesi gün gireceğim başka ameliyatlar var.

Aslında bir oyuncuyum. Belki kadrolu, belki de sözleşmeli. Yeni çıkacak oyunun masa başı çalışmaları bitmiş, ezberimi tamamlamış, ekibimle düzenli, düzensiz saatlerde, saatlerce provalar sürecindeyken, emir demiri kesmiş oyun iptal edilmiştir. Kim bilir kaçıncı emeğin üstüne soğuk sudur bu. İşli işsizizdir aslında. Sahne yoksa harçlıkta yok.

Her kimsem oyum işte. Binlerim, milyonlarım.. Hepsinin tek paydası koskoca bir emeğim.

En onurlu yürüyüşüm ben, başım dik, alnım ak pak. Çok şık ya da çok sade dikilebilirim karşına. Onlar kostümlerim, kostüme tamah etme.

Egosuyla dünyayı titrettiğini zanneden zavallı. Bana bağış edecek kudretin olamaz senin. Satılık değilim.

Ben emeğim, hiçbir zaman baş eğmedim.