Duramıyorum ayakta

Kendimi arıyorum  

Yüreğimde açtığın  

Kocaman boşluklarda...  

Eskisi gibi bakamıyorum yarınlara  

Ve  

Eskisi gibi gülemiyorum  

Deniz gözlerimle...  

öyle bir yalana kaptırmışım ki kendimi  

hayatımda ilk defa hayal kurmuşum  

herşeyin içine seni sokmuşum  

şimdilerde görüyorumda  

aslında en büyük darbeyi kendime vurmuşum...  

şimdi öyle bir haldeyim ki  

pusulam çalışmaz olmuş  

yönümü bulamıyorum...  

güneşi göremiyorum  

güneş beni terk edip gitmiş...  

zemheride kaldım  

kimse bilmiyor...  

bugünlerde karadeniz gibi hırçın  

ve  

bir o kadar da dalgalı deniz gözlerim  

büyük bir fırtınanı içinde kalmışım  

etraf çok sessiz gözlerim kapalı  

sadece yüreğime vurduğum dalgaların sesleri var...  

kimse bilmiyor çektiğimi.  

yani senden oluşan  

yüreğimdeki o lanet olası mahzeni....  

Güçlü bakmaya çalışıyorum  

senden sonra hayata  

fakat önümü göremiyorum...  

anlatmaya çalışıyorum  

dilim sanki lal olmuş anlatamıyorum...  

kalkmaya çalışıyorum düştüğüm yerden  

öyle bir darbe vurdun ki bana  

duramıyorum ayakta....  

yücel