Düşüncelerimiz resmiydi aslında yazdıklarım

Sensiz bir şehrin akşamındayım… Gökyüzü yeşilimsi bir maviye boyanmış. Güneş kendini bulutların arkasına saklamış limana takılıyor gözlerim, demir atmış bir gemi öylece bekliyor… Belli değil ne zaman demir alacağı.

Bense sisli bulutlar arasında demir attım bu limana belli belirsiz görüyor gözlerim... Bekliyorum geminin beklediği gibi ne zaman demir alırım bilemiyorum…

Isıtmıyor artık içimi bu şehrin güneşi, aydınlatmıyor gecemi şehrin ışıkları, göremiyorum alışkın olduğum yıldızları... Martılar uğramıyor bu şehre. İnsanı kandıran bir görüntüsü var aslında… Hayatın sırrını çözmek için dünyanın sınırlarını aşmak yetecekmiydi acaba...