Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

13 Mart '12

 
Kategori
İlişkiler
 

Düşüncelerimle katilim, tutuklayın Beni!

Düşüncelerimle katilim, tutuklayın Beni!
 

Dünyanın en büyük katiliyim bugün. Öyle bir silah taşıyorum ki elimde, kalemden keskin, baldırandan acı, silahtan daha sessiz. Ölmek ve seni öldürmek istiyor bugün düşüncelerim.

Beynimin içinde tüm ayrıntılar. Önce, inceden senin katilin olmaya yüz tutmuş ruhum bedenimle savaşıyor. Şeytan hiç bu kadar şaşkın olmamıştır. Aklımdan geçenleri anladıkça "Yok artık, bu kadarını ben bile düşünemezdim" diyor bana fısıltıyla. Yüreğime oturmuş taş, elle tutulamayacak kadar sıcak. Seni o taşın üstüne koyup ,kalbimin ateşinde yakıyorum. İçim kavruluyor, küllerin içime savruluyor. Duymuyorum tiz çığlıklarını.

Bana söylediğin binlerce söz, gözlerin, gülümsemen. Hepsi bir bir film karesi gibi gözümün önünden geçerken, ruhum elinde tuttuğu makasla birer çentik atı atıveriyor her bir görüntüye. Senden geri hiçbir şey kalsın istemiyorum. Hiçbir şey hatırlamak. Varlığını unutmak. Seni hiç tanımadığım zamanlara dönmek istiyorum. İçimdeki isyanı bastırmak için tüm duygu orduları gelmiş. Sıcak bir iç savaş var. Kellesi uçan uçana. Bir tek sena bir şey olmuyor. Hayallerimden çıkarmam lazım seni. Ne kılıç işliyor sana, ne ok, ne mızrak. Dimdik karşında o ağzı bozuk halinle dikiliyorsun. Hiçbir şey olmadığını bilen ve bensiz hiçbir şey olduğunu söylediğin sen, yalvaran gözlerle bakıp ayakta kalmak için beyninin sana öğrettiği "iyiyim ben" kurgusuna inanıyorsun. Bana zehir zemberek sözler söylerken, beynime çaktığın çivileri elimde kerpeten birer birer çıkartıyorum şimdi şimdi.

O yalvaran gözlerinin arkasında, nasıl ruhsuz bir bedene sahip olan bir insan sureti olduğunu ne kadar geç fark ettiğim için kendime kızıyorum aslında. Önce ruhumu dize getirmem gerek biliyorum. Senin hayalinin, varlığının bitmesi için tek bir şey gerekiyor biliyorum. Sevgi dolu sıcacık bir elin yanağıma dokunması. Affedilmek. Sevgi dolu gözlerle görülmek. Beni gerçekten seven bir adamın eli. 

Hiç bu kadar yabancı kalmamıştım taşıdığım bedene. Aynanın karşına gözlerimin içine baktığımda gördüğüm yangından korktum. Bu yüzün benim yüzüm olduğuna, ruhumu şeytana satan bedenin bu beden olduğuna inanmak beni kör kuyulara attı. Şimdi ne yapsam boş. Kendime biçtiğim en güzel ölüm bu. Kibirimden, hırsımdan, mesnetsizliğimden başka nasıl kurtulurum? Işıksız, az bir havayla aç ve susuz yavaş yavaş öldürmek lazım. Her an bir umutla, birinin elini uzatıp beni çıkaracağını düşünerek ama gelmeyeceğini bildiğim bir umutsuzlukla.

O umutsuzluğa inandığım an, ancak o zaman ölürüm ben! 

 
Toplam blog
: 11
: 325
Kayıt tarihi
: 30.01.12
 
 

Bir sonbahar mevsiminde sarı yaprakların yere düştüğü anda bir damla düştü anlıma. Biliyordum ki se..