- Kategori
- Gündelik Yaşam
Düşünceyi, güzelliği, sorunu paylaşalım
fazla düşünmeye başladım
Düşünceyi, güzelliği, sorunu paylaşalım
İnsan olmanın! derdi, bana yetmezmiş gibi, bir de hüzün davetsiz misafirim oldu…
Ne misafiri? Sanki ev sahibi!… Hangimiz hangimizin içinde, bilmiyorum.
Ben mi onun davetlisiyim, yoksa o mu benim belalım…
Eş, dost da tuzu biberi. Sözleşmişler sanki…
Benimkisi yetmezmiş gibi bana, birde onların ki.
Satıcı olmuş herkes, yıkılacak yer arıyor.
Sormaya bile gerek yok, adımız çıkmış ya…
Ah, Makro paşa ah… Birde sağ olacaktın, görürdüm seni…
İnsanlığın lüzumu yok der, çıkarırdın hepsini dışarı, rahatça girebilmek için içeri…
Eee... Bunca deliden sığınacak bir yer lazım insana.
Dostlar görüyorum açmışlar yüreklerini, bloglarında. Saf, temiz, samimi, dürüst.
Yazmışlar Allah ne verdiyse paylaşım olsun niyetine.
Kimisi ülke meselelerinden dem vuruyor, kimisi “vatanı” da, “milleti” de, “Sakarya”yı da önemsiyor.
Kimisi dünyasını seriyor, gerektiğinde bir “bardak ayran”, gerektiğinde “çam sakızı” niyetine…
Ama hepsi… “Gel” diyorlar... “Ne olursan ol gel”…
Görmüyorsan döndüğümü, Mevlana olmadığımdan değil…
"Ümitsizlik kapısı değil"... Her okuyan bir şey bulur.
Hem de sorgulamadan kendini... Yeter ki gel.
Bu paylaşım ortamında "kendisi için isyeyenlerin namert olduğu" iklim eser.
Ziyaretçisin, biliyorum. Ama nerde yorumun…
Yazarsan iki kelime “sadaka” niyetine, bilirim ben de “oradan nasıl görüldüğümü”.
Kızınca ben vefasızlığın yorumcularına, mübarek, “şaşı kedi sokağının” belalısı mısın diye…
Dost basıyor feryadı, benim de aklım var…
Ben de biliyorum karda gezdiklerini.
İncinmiyorsa karınca misali belim, dostların maharetindendir…
Haydi, bu maharetinizi paylaşımda da gösterin…
Gösterin ki cesaret verelim, teşvik edelim, destek olalım, “ilham verip ilham alalım”.
Öyle ki yaratacağımız sinerjinin katkısı olabilsin ülkemiz meselelerine, güzelliklerine, kültürüne.