Düşünmeden konuşan

Bazı insan vardır. Düşünmeden konuşur. Düşünmeden konuşan, kendi sonunu hazırlar. 

Düşünmeden konuşan, aynıyla cevaplanır. Muhattabını dinlemeyen, dilemediği sözü işitir.

Düşünmeden konuşan, ilgisizdir insana. Bir kendini düşünür. Başkasını dinlemeyenin sözü havada kalır, sözleri yavan gelir kişiye.

Düşünmeden konuşan; diktir, ukala... El sözünü duyar, döner şaşkın ördeğe!

Dşünmeden konuşan; nobrandır, ne dediğini işitmez. Kendini bile dinlemeyen, kötü söze alışır.

Düşünmeden konuşan; sözcük sakarıdır, dokunduğunu devirir! En güzel sözü bile, eloğluna dokunur.

Düşünmeden konuşan; dinlemeyi bilmez, konuştukça söyleyesi gelir. Uykuda bile kem küm eder, susmak nedir anlamaz.

Düşünmeden konuşan; hiçbir şeyi beklemez. Beklemeyi bilmeyen, muradına eremez.

Velhasıl, bazı insan vardır. Düşünmeden konuşur. Düşünmeden konuşan, kendi sonunu hazırlar.

" İyi midir sonu, kötü mü? " dersen... Artık o kadarını ben bilemem! Onu gidip, düşünmeden konuşana sor güzel kardeşim! Elbette bana değil...

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.