- Kategori
- Psikoloji
Eğer…
Bazen, yedi ceddine,
Sülalesine…
Yaldızlı küfürler savurduğum…
Bazen, bir bebeğin kokusunda,
yeniden doğurduğum…
Şu hayatı…
Düşündüm bu sabah,
bir kez daha…
Boşa koydum dolmadı...
Doluya koydum almadı çoğu zaman.
Bazen ben onu vurdum.
Bazen o beni.
Öyle bacağından filan değil.
Saklısından, gizlisinden,
arkasından dolanarak hiç değil.
Göstere göstere…
Alnının tam (!) ortasından!
Alnımın tam (!) ortasından!
Vurdum (!) ya da vuruldum.
Ölmedim.
Ta ki…
Sarana kadar.
Aç gözlü,
yarasa kılıklı,
sümsük kafalı bulutlar gökyüzünü...
Ta ki vurana kadar…
Bir bebeğin gülüşünü
Gece kılıklı ihtiras canavarı.
Oysa o gün günlerden vakit bahardı…
Oysa gökyüzünde herkese yetecek kadar mavilik vardı
Doğacaktı o gün de! …
Vurmasaydı eğer…
Aç gözlü,
yarasa kılıklı,
tek dişi kalmış canavar.
Nişanlısına hazırlanan genç kızlar gibi
Doğuma hazırlanan
Şafak kızıllığını.
Bir intiharın gölgesinde karmakarışık duygularla yazdığım bu satırları değerlilerini kaybeden herkese armağan ediyorum.