Ekmek ve demokrasi…

Günümüzde dünya ekonomisi ağır bir kriz geçirmekte… Bu nedenle insanlar endişeli, çaresiz ve mağdur.

Ekonomileri güçlü ülkeler dahi bir çıkış yolu arayışı içinde ve günü kurtarma gayretindeler.

Ancak bizde durum farklı!

Kriz- miriz kimsenin omurunda bile değil. Asıl sıkıntı cılız demokrasimizde yeşertilmeye çalışılan, sözde hak ve özgürlükler.

Bilindiği üzere dünyayı kasıp, kavuran ekonomik kriz geldiğinde, bizden ürkmüş ve yön değiştirip, teğet geçmişti.

Buna rağmen, şimdiye kadar krizin olmadığına ve ülkede işlerin yolunda gittiğine dair, bir tek Allah’ın kulunu dahi inandıramadılar.

Bu sefer dikkatleri dağıtmak ve kötü giden ekonomiyi unutturmak için toplumun sosyal sıkıntılarına el atılıyor/atılmakta.

Neydi, bu sıkıntılarımız?

Alevilerin ibadet farklılığına dair istekleri, Kürtlerin etnik kimlik talepleri ve ülkedeki diğer azınlıkların sorunlar ve bunlara dair istekler…

Üzücü olan sanki hak değilmiş gibi, ekmek ve özgürlükleri iki ayrı seçenek olarak önümüze koymaları ve ‘İkisinden birini’ demeleri.

Dahası şu anda bizden istenen, azıcık demokrasiyi (etnik kimlik ve inanç hakkını) ekmeğe tercih etmemiz.

Bu nedenle çeşitli manevralar yapılıyor. İçi boş, sözde demokratik açılımlarla gündem meşgul edilmeye çalışılıyor.

Sağlıklı sonuçlanmayan girişimler için toplumun bir kesimi günah keçisi olarak ilan ediliyor ve saldırı başlatılıyor.

Böylece sonraki yapay gündemlere zemin hazırlanıyor.

Bu kadar karmaşanın arasında, oyalama manevralarına alternatif önemli gelişme ve çalışmalar da yok değil, hani.

Örneğin; Davos Zirvesi tavrı, İMF’ye direnme gayretleri, TL’den altı sıfırın atılması veya milyonlarla ifade edilen garip-gurabaya dağıtılan nafaka vs…

Şu tuhaflığa bakın!

Ekonomisi batık ve işsizlerin kol gezdiği bir ülke; daha fazla demokrasi ve özgürlükler uğruna açılımlar yapıyor!

Ne kadar inandırıcı olabilir ki?