- Kategori
- Aile
Elveda canım...
Ailemizde yaprak dökümü sürüyor. Her yaprak ile dallarda kalanlar aralanıyor, boş kalıyor. Yeni filizler var elbette, bahara hazırlanan..
Hayat böyle devam edip gidiyor işte. Acılar özlemlere karışıyor, yürek sızıları tazeleniyor her giden can ile.
Bazen şok yaşıyoruz,aniden, bize göre zamansız ölümlerde. Çaresiz, gözümüzün önünde acı çeken, eriyip giden canlarımız için ise Allaha sığınıyoruz. Huzura ermeleri, acılarının son bulmasını diliyoruz içimiz yana , yana..
Ölüm bir gerçek ! Nerede, ne zaman ,nasıl olacağı belli olmayan, ama yaşamın sonu. Bu gerçeği kabul etmekten başka çıkar yolumuz yok. Teselli sözleri , lk zamanlarda etkili olmasa da, zamanla öğreniyoruz acı ile yokluğuna dayanmanın tüm zorluğuna ramen hayata devam etmek gerektiğini.
Sevdiklerim ile ne kadar uzun zaman geçirmiş olmanın tesellisine sığınırım bazen. İyi ki, uzun yıllar beraber olduk, anılar oluşturduk, geride bıraktıkları ile yeni yaşam tohumları ektik diye avunurum.
Dünya'ya geldiği anda kimsesiz kalanları, anne, baba, aile sıcaklığını hiç tatmamış olanları düşünürüm, şükrederim.
Ebediyete yolcu ettiğimiz her can'ıma , birlikte yaşadığımız sevgi dolu yıllar için teşekkür ederim.
İyi ki hayatımda oldun derim. İyi ki benim canımdın. Özlemim depreşir yine...Gözyaşlarımı özlem mendilimle silerim...Güle güle canım derim...
Babam, annem, kardeşim,eşim, halam, amcam, teyzem, dayım oğlum, kızım da olabilir gidenler. Tüm sevdiklerim güle güle..Allah rahmet eylesin. Cennetinizde ışıklar içinde uyuyun. Kavuşuncaya kadar elveda canlarım...Elveda canım...